Τα δεκάδες παραδείγματα από την κατάντια των σχολικών μας βιβλίων, που παραθέτουν στην επιστολή διαμαρτυρίας τους 460 πολίτες της Κορίνθου, εξαιρετικά αφιερωμένα στους Ορθοδόξους πιστούς που συνεχίζουν να νομίζουν ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ είναι «θρησκευόμενη».. και γι αυτό συνεχίζουν να την ψηφίζουν.
Αφού κάποιοι -κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας- δεν μπαίνουν στο ιντερνετ για να ενημερωθούν, ας κάνουμε τον κόπο να τους ενημερώσουμε ΕΜΕΙΣ. Εκτυπώστε το παρακάτω κείμενο- καταγγελία και μοιράστε το παντού :
Με αγανάκτηση καταγγέλουμε τα αντιπαιδαγωγικά, αντεθνικά, αντιχριστιανικά και φθοροποιά κείμενα στα διδακτικά βιβλία Γλώσσας και Λογοτεχνίας Δημοτικού και Γυμνασίου. Ζητούμε την κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους διότι στόχος της επιλογής των κειμένων είναι η αποδόμηση των θρησκευτικών και εθνικών αξιών και η γελοιοποίηση των θείων.
Α. ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ
1) Απαξιώνουν την ένδοξη Ελλάδα μας: «..Noστιμίζει το σέλινο την φασολάδα και στην μέση δύο λάμδα, φοράει η πατρίδα μας η Ελλάδα..» (Τετράδιο Εργασιών Γλώσσας Β΄ δημοτικού, τεύχος α΄,σελ.43.)
2) Χλευάζουν την Εθνική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου: «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο! Κι εμείς πήγαμε στο υπόγειο.» (Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού, Τεύχος α΄,σελ.44.)
όχι, στα σημερινά σχολικά βιβλία ΔΕΝ υπάρχει η Ελληνική σημαία. Διδάσκουν: «πολυπολιτισμό»
3) Εκφράζονται υβριστικά για τους ήρωές μας: Π.χ. Καλούνται οι μαθητές να γράψουν μια ιστορία για τον Καραγκιόζη την κοκκινοσκουφίτσα και τον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ!… (Τετράδιο εργασιών Στ΄ δημοτικού ,Τεύχος β΄ σελ. 39.)
4) Ασεβούν κατά της εθνικής γιορτής της 25ης Μαρτίου: «.τότε ο Βαγγελάκης που έκανε τον Μπότσαρη. έσκυψε και φάνηκε το σώβρακό του και τα κορίτσια έβαλαν τα γέλια.» (Νεοελληνική Γλώσσα Α΄ γυμνασίου, σελ. 82.)
5) Εκπορνεύουν το εθνικό μας όνομα: « Ήταν η Ελλάδα μία γυναίκα τόσο προκλητική σεξουαλικά που έπρεπε να την ερωτευτώ.. ..απελπισμένα..»(Νεοελληνική Λογοτεχνία Α΄ γυμνασίου, σελ.123)
6) Οιστρηλατούνται από αντιρατσιστική υστερία: Π. χ. «Ο Δρόμος για τον Παράδεισο» με την κακιά Ελληνίδα. (Νεοελληνική Γλώσσα Α΄ γυμνασίου, σελ.144)
7) Χαρακτηρίζουν ανόητους τους εκπαιδευτικούς που αγαπούν τις εθνικές γιορτές: Π.χ.«Το ρεπερτόριο θα’ ναι το συνηθισμένο: Ελεύθεροι Πολιορκημένοι και δώσ’ του.»
Η θυσία των Μεσολογγιτών και η Έξοδος του Μεσολογγίου- πράξη μοναδική στην Παγκόσμια Ιστορία- απαξιώνεται. Το κορυφαίο έργο του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» μειώνεται ή μάλλον ισοπεδώνεται. Ο Οδυσσέας Ελύτης είπε γι’ αυτό: «Ο Σολωμός για να γράψει το αθάνατο ποίημά του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», έσωσε και παρέδωσε στην φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους Αγώνες του». Μήπως αυτή η φυλετική μνήμη επιδιώκεται να εξαλειφθεί;
Επιπλέον:«Κάτι Κολοκοτρώνηδες και κάτι σημαίες και δάφνες». Η φράση εκφράζει την άκρα περιφρόνηση για τον Γέρο του Μοριά και επιχειρεί να υποβαθμίσει την μεγάλη προσωπικότητα της Επαναστάσεως του 1821 στα μάτια του αναγνώστη -μαθητή ενώ το εθνικό μας σύμβολο- η Ελληνική Σημαία- για το οποίο έπεσαν ηρωικά δεκάδες, χιλιάδες Ελλήνων απαξιώνεται. [Nεoελληνική Γλώσσα Β΄ γυμνασίου Τετράδιο Εργασιών (σελ. 35-36) ΟΕΔΒ έκδ.Α΄2006]
8) Κατηγορούν εμμέσως τον Ιωάννη Καποδίστρια: Βλ. ποίημα του Αλ. Σούτσου με σαφείς υπαινιγμούς για τον Άγιο της πολιτικής για χρηματισμό. (Νεοελληνική Λογοτεχνία Γ΄ γυμνασίου, σελ. 72 )
9) Υπερτονίζουν το ολοκαύτωμα των Εβραίων και αποσιωπούν όλες τις άλλες γενοκτονίες: Βλ.Ο διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί (Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ γυμνασίου, σελ.58) Εμείς δεν είχαμε Δίστομο, Καλάβρυτα, γενοκτονίες στην Μικρά Ασία, Θράκη, Πόντο;
«Οι άνθρωποι …κάνουν κακή χρήση του περιεχομένου της θρησκείας… Ο θρησκευτικός φανατισμός οδηγεί σε υπερβολές, καταστροφές, στην απώλεια της ζωής των ανθρώπων …Προσπάθησε να θυμηθείς από την Ιστορία κι άλλες περιπτώσεις που με τον φανατισμό τους έχουν φέρει την καταστροφή» και δεξιά οι αλήτες προβάλλουν το ολοκαύτωμα στην Μονή Αρκαδίου ως παράδειγμα «θρησκευτικού φανατισμού» …
Β. ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
1) Παρουσιάζουν το ΠΑΣΧΑ ευκαιρία κοσμικής ευτυχίας, χωρίς να αναφέρουν την Ανάσταση: Βλ. «Πασχαλινά κουλούρια» Για τον συγγραφέα του κειμένου, το Πάσχα δεν είναι η Ανάσταση του Χριστού ,αλλά μυρωδιές φούρνων. (Γλώσσα Α΄ Δημοτικού τεύχος β΄,σελ.56)
2) Ευτελίζουν την Μεγάλη Παρασκευή: «..σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω κι όλοι περάσαμε από κάτω .. όπως παίζουμε περνά-περνά η μέλισσα.» (Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ.79)
3) Καταρρακώνουν το κύρος του ορθόδοξου ιερέα: Βλ. «Ένας αλλιώτικος ποδοσφαιρικός αγώνας», όπου παππάς και δάσκαλος διαπληκτίζονται με απαράδεκτες φράσεις. (Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ. 143)
4) Προσβάλλουν την ορθόδοξη αγιογραφία και τους Αγίους μας: Βλ. «Ο Νορντίν στην εκκλησιά» όπου χαρακτηρίζουν τους αγιογραφημένους Αγίους, άσχημους γέρους με μακριές γενειάδες. (Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού, σελ. 72)
5) Υποβιβάζουν στα μάτια των μαθητών τον ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: Βλ. «Η μπουγάδα του Αϊ Βασίλη» όπου παρουσιάζεται να απλώνει την μπουγάδα του με το
μακρύ .σώβρακό του. (Γλώσσα Δ΄ Δημοτικού τεύχος β΄ σελ. 52)
6) Βλασφημούν τον ΧΡΙΣΤΟ! «Τα μάτια του γατιού ήταν γλυκά. Τα μάτια του Χριστού ήταν γλυκά..» Σύγκριση! (Ανθολόγιο Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού, σελ. 164)
7) Γελοιοποιούν τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και τα ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ . Βλ.«Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα». Τα κάλαντα επενδύονται με την παρουσία μιας μάγισσας που βωμολοχεί.και παρακάτω τα Άγια Θεοφάνεια προβάλλονται μόνον ως κολυμβητικοί αγώνες. (Γλώσσα Ε΄ Δημοτικού τεύχος β΄ σελ. 26 και 29)
8) Λανσάρουν παγανιστικά στοιχεία: Στο κείμενο του Καζαντζάκη με τίτλο «Μεγάλη Παρασκευή στην εκκλησία» παραλληλίζεται ο Χριστός με τον Άδωνη και η Μ. Παρασκευή με τις ιέρειες των Μελισσών της Εφεσίας Αρτέμιδος. (Τετράδιο Εργασιών Α΄ γυμνασίου, σελ. 76)
9) Καταρρακώνουν το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας: Βλ.«Η γάτα του παππά» όπου μια γάτα έχει λερώσει με τις ακαθαρσίες της την Αγία Τράπεζα. [Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ γυμνασίου (σελ. 222-226) ΟΕΔΒ έκδοση Α΄ 2006]
Ως γνωστόν στόχοι της διδασκαλίας των κειμένων της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας είναι η επαφή με σπουδαία έργα Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών, η γνωριμία με τους συγγραφείς και ποιητές, η μύηση των μαθητών στην υψηλή τέχνη του λόγου, η καλλιέργεια και ο εμπλουτισμός του λεξιλογίου των Ελληνοπαίδων, η αισθητική αγωγή τους. Μέσα από την μελέτη και την « απόλαυση» των κειμένων οι μαθητές δέχονται τα μηνύματα των λογοτεχνών και εξάγουν διδάγματα και συμπεράσματα.
Το ανωτέρω κείμενο δεν υπηρετεί τους στόχους αυτούς αλλά διακωμωδεί τα ιερά και τα όσια με τα οποία γαλουχήθηκαν και ανατράφηκαν γενιές Ελληνοπαίδων, τα σεβάσθηκαν και συνεχίζουν να τα σέβονται. Σύμφωνα βέβαια με τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου(βλ. Βιβλίο Εκπαιδευτικού για τα κείμενα της Ν.Ε. Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου σελ.151, έκδ. Α΄2006 ΟΑΔΒ) το κείμενο έχει ως στόχο: «Να απολαύσουν οι μαθητές μια διασκεδαστική και χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή ένα κατοικίδιο ζώο, μέσα από την οποία αναδεικνύεται η μεγάλη αγάπη του ανθρώπου γι’ αυτό».
«Χαριτωμένη ιστορία» η διακωμώδηση των ιερών και των οσίων ή ιεροσυλία και βλασφημία;
Το κείμενο αυτό είναι από τα μέτρια του Γρ. Ξενόπουλου. Σημειωτέον ότι τα προηγούμενα εγχειρίδια της Α΄ Γυμνασίου περιείχαν ένα αριστούργημα του ιδίου συγγραφέως με τίτλο «Το περιβόλι μας», εκπληκτικό ως προς την λογοτεχνική του αξία, με πλήθος μηνυμάτων για τους μαθητές όπως: αγάπη για την φύση, αισιοδοξία, αδελφική αγάπη.
Ας μας επιτραπεί να εκφράσουμε την γνώμη ότι ο Γρ. Ξενόπουλος, που επί σειρά ετών υπήρξε ένας από τους κυριότερους συντελεστές-συνεργάτες του Περιοδικού «Η Διάπλασις των Παίδων», σε καμία περίπτωση δεν θα καταχώριζε το κείμενο του «Η γάτα του παππά» σε σχολικό εγχειρίδιο για διδασκαλία μαθητών και μάλιστα της Α΄ Γυμνασίου.
10) Συκοφαντούν τη χριστιανική ελεημοσύνη: Στο κείμενο «Στρίγκλα και καλλονή» χαρακτηρίζεται ως φαυλότητα, υποκρισία και εκδήλωση εγωισμού ενώ η τέλεια μορφή αγάπης είναι η ζωοφιλία! (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ γυμνασίου σελ. 239)
11) Προβάλλουν βλάσφημες αναφορές κατά της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: «..Οι Έλληνες αφήνονται στις γήινες απολαύσεις..Η Εκκλησία είναι απαιτητική στις τελετουργίες, χαλαρή στη εξομολόγηση και την θρησκευτική ηθικολογία..» (Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ γυμνασίου, σελ.14)
Γ. ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
1) Πολύς λόγος για διαζύγια, συζυγικές απιστίες, απρεπείς έρωτες, αποϊεροποίηση του Γάμου, διακωμώδηση του πατρικού και μητρικού φίλτρου: Π. χ. «Όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος αγνός σαν τον πατέρα μπορούσε να κάνει απιστία. Τώρα το καταλαβαίνω.» (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ γυμν. σελ. 52)
2) Βάλλονται ανελέητα οι μητέρες. Εμφανίζονται ως νευρωτικά πλάσματα και όχι ως πρόσωπα στοργής και αγάπης: Π. χ.«.η μητέρα με τον χαρακτήρα της και τα ελαττώματα της μου πλακώνει την καρδιά. Αγαπώ τρελά τον Πιμ(τον πατέρα της). Είναι το μεγάλο μου ιδεώδες.» («Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ», Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β΄ γυμν. σελ.48)
Κείμενο προβάλει την παιδεραστία (Σχολικό Βιβλίο Α Γυμνασίου: σχέση μαθήτριας 15 ετών, με τον υδραυλικό, τον «Σάκη» που είναι 20-25 ετών) .
Διαβάστε δεκάδες παρόμοιες καταγγελίες-αποκαλύψεις για το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, εδώ:
Ο γνωστός πρώην ποδοσφαιριστής και βουλευτής του ΛΑΟΣ, Γιώργος Ανατολάκης, είναι πλέον και αυτός δημόσιος υπάλληλος. Προσελήφθη ως μετακλητός υπάλληλος στο γραφείο του…. Υπουργείου Παιδείας Κ.Αρβανιτόπουλου.
Σχόλια: Ίσως έτσι εξηγείται τελικά γιατί επιδιώκουν να βάζουν ως υποψηφίους βουλευτές και ευρωβουλευτές πρώην ποδοσφαιριστές. Είναι μαθημένοι στις «μεταγραφές»!
Τελικά όταν επιλέγονται τέτοια στελέχη από τον Υπουργό στο Υπουργείο Παιδείας δεν έχουμε παρά να αισιοδοξούμε με τέτοιους κυβερνήτες, ότι η πατρίδα μας θα πάει σίγουρα «μπροστά». Για του λόγου το αληθές, δείτε και το βίντεο:
Δυστυχώς ο 17χρονος μαθητής Ευαγόρας Παλικαρίδης ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΤΗΚΕ ξανά. Αυτή τη φορά όχι από τους Εγγλέζους στις φυλακές της Λευκωσίας αλλά από το επίσημο «Ελληνικό» κράτος και από το βιβλίο της Γλώσσας της Στ’ Δημοτικού.
Πριν παραθέσουμε ένα ακόμη εξαιρετικό καταγγελτικό κείμενο-αφιέρωμα του αγωνιστή δασκάλου Δ.Νατσιού, προκαλούμε τους αναγνώστες μας να μας ενημερώσουν αν υπήρξε έστω και ΕΝΑ «Ελληνικό» σχολείο έγινε οποιαδήποτε αναφορά ή εκδήλωση στον μαθητή αγωνιστή της ΕΟΚΑ Ευαγόρα Παλικαρίδη. Ταυτόχρονα καλούμε όλους τους αναγνώστες μας να αφιερώσουν έστω και λίγα λεπτά για να μιλήσουν για τον ηρωικό μαθητή.
13 Μαρτίου του 1957 Κύπρος, Λευκωσία. Ο 19χρονος μαθητής του Ελληνικού Γυμνασίου Πάφου, Ευαγόρας Παλληκαρίδης οδηγείται από τους Άγγλους δήμιους, στην αγχόνη. Παρά τις απεγνωσμένες εκκλήσεις για απονομή χάριτος, η αγγλοβασίλισσα Ελισάβετ και το δολοφονικό όργανό της στην Κύπρο, ο Κυβερνήτης Χάρτινγκ, αρνούνται πεισμόνως. Ο εθνομάρτυρας ανεβαίνει γαλήνιος τα σκαλοπάτια της θυσίας και της δόξας. Το εικονοστάσι του Γένους, το Συναξάρι της πατρίδας λαμπρύνεται μ’ έναν ακόμη ήρωα.
Στις 5-12-1955 ο Ευαγόρας άφηνε τα μαθητικά θρανία και ανέβαινε «κλέφτης στα βουνά» προσχωρούσε στην θρυλική Ε.Ο.Κ.Α. Γράφει ο πατέρας του Μιλτιάδης Παλληκαρίδης:
«Φεύγοντας από το σπίτι ο Ευαγόρας, κατά τις 4 μ.μ. επέρασεν από το Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου, και αφήνει επί της έδρας το εγερτήριο σάλπισμά του. Και γράφει προς τους συμμαθητές του, και γράφει προς τους φίλους, γράφει σε κάθε τίμιο μαθητή, γράφει σε κάθε Κύπριο: «Παλιοί συμμαθηταί: Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας∙ κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγον ελεύθερο αέρα∙ κάποιος που μπορεί να μην το ξαναδείτε, παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του. Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό μονάχα». Και στη συνέχεια γράφει στον μαυροπίνακα ο ήρωας – ποιητής τον «Θούριο» του: «Θα πάρω μιαν ανηφοριά/ θα πάρω μονοπάτια…».
Το ποίημα αποτελούμενο από 8 στροφές τελειώνει με την εξής προφητική για την ζωή του: «- Κόρη πανώρια θα της πω άνοιξε τα φτερά σου και πάρε με κοντά σου μονάχα αυτό ζητώ».
(Από το βιβλίο: «Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο έφηβος ποιητής και ηρωομάρτυρας», Π. Στυλιανού, Λευκωσία 1986).
Σήμερα το μνήμα του, κενό γιατί οι Άγγλοι έκαιγαν με ασβέστη τα λείψανα των αγωνιστών, βρίσκεται στα «Φυλακισμένα Μνήματα» της Λευκωσίας, μαζί με τους άλλους αντρειωμένους που ο θάνατός τους θάνατος δε λογιέται. Οι Άγγλοι κατακτητές εξαφάνιζαν τα ιερά κόκαλα των αγωνιστών του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., διότι αγνοούν ως γνήσια δυτικά περικαθάρματα, ότι η μνήμη δεν αλυσοδένεται. Η μνήμη είναι το πιο ισχυρό αμυντήριο ενός έθνους. Κι αν σήμερα κάποιοι τσαρλατάνοι της ιστοριογραφίας παλεύουν να την εξαλείψουν ματαιοπονούν.
Έγραφε ο Σεφέρης τον Οκτώβρη του 1954 στην αδελφή του Ιωάννα από την Κύπρο για τους Κύπριους: «Ένας πιστός λαός, πεισματάρικα και ήπια σταθερός. Για σκέψου πόσοι και πόσοι πέρασαν από πάνω τους. Σταυροφόροι, Βενετσιάνοι, Τούρκοι, Εγγλέζοι – 900 χρόνια. Είναι αφάνταστο πόσοι πιστοί στον εαυτό τους έμειναν και πόσο ασήμαντα ξέβαψαν οι διάφοροι αφεντάδες πάνω τους. Και τώρα γράφουν στους τοίχους των χωριών τους: «Θέλωμεν την Ελλάδα μας κι ας τρώγωμεν πέτρες…». (Ν. Ορφανίδη, «Η πολιτική διάσταση της ποίησης του Γ. Σεφέρη», εκδ. «ΑΣΤΗΡ», σελ. 171).
Πώς άλλαξαν τα πράγματα; Σήμερα «τρώγωμεν» την Ελλάδα, χωρίς το «μας» και τις πέτρες τις «θέλομεν» για να τις εκσφενδονίζουν, οι μπουχτισμένοι από καλοπέραση και τεμπελιά γόνοι των βορείων προαστίων, κατά των εχθρών του λαού: των καταστηματαρχών που οδεύουν σε λουκέτο. Παρένθεση: Οι δολοφονίες των δυο αστυνομικών, όπως και πριν από ενάμιση περίπου χρόνο των τριών υπαλλήλων τράπεζας, οι οποίες καταπώς φαίνεται θα μείνουν ατιμώρητες, προμηνύουν το κακό που έρχεται. Ελπίζουμε να προφτάσει ο λαός και όχι οι ψυχανώμαλοι κουκουλοφόροι ή οι χιλιάδες λαθροβιούντες μουσουλμάνοι κατακτητές που μας μισούν. Επανέρχομαι: να αναπνεύσουμε λίγο από τον αέρα που φτέρωνε τον Ευαγόρα, τον Αυξεντίου, τον Μάτση. «Θέλει μελτέμι γερό, γεννημένο στην Τήνο, που να ‘ρθει με την ευχή της Παναγίας και να καθαρίσει τον τόπο απ’ όλων των λογιών της Τουρκιάς και της γηραιάς Ευρώπης τ’ απομεινάρια». (Ελύτης)
Στο άκουσμα του θανάτου του Ευαγόρα Παλληκαρίδη ο Δωδεκανήσιος Φώτης Βαρέλης έγραψε ένα εξαίσιο ποίημα, το οποίο ο ραδιοσταθμός της Λευκωσίας το μετέδωσε τότε ως δημοτικό κυπριακό τραγούδι. Το παραθέτω:
«Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας. Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης τους δεμένος, οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν, η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι.
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα. Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα. Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο, ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης, και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας. Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η Τρίτη που διαβάζει, μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα. – Παρόντες όλοι;
– Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
– Παρόντες, λέει ο δάσκαλος∙ και με φωνή που τρέμει: – Σήκω Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι, αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη. – Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος, στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης, συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι, και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία. Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα’ σα κλαμένα νιάτα, που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία, έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο».
Αυτό το αριστούργημα περιεχόταν στο παλιό – προ του 2006 – βιβλίο Γλώσσας της Στ΄ Δημοτικού, στο γ΄ τεύχος.
Δεν άρεσε στα κνώδαλα του πολυπολιτισμού. Τους φάνηκε προφανώς «εθνικιστικό». Για ηρωισμούς θα μιλάμε τώρα στους μαθητές. Ο ηρωισμός είναι μια «παρωχημένη στάσις ζωής». Αίματα και κόκαλα, θα δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά, δεν θα κοιμούνται, θα βλέπουν εφιάλτες. Ενώ «οι συνταγές μαγειρικής», «οι οδηγίες χρήσης καφετιέρας», «η Σόνια, η γάτα που έγινε ήρωας» ανταποκρίνονται πλήρως στην υψηλή αποστολή της διά βίου….βλακείας.
Να βγαίνει ο Παλληκαρίδης από τα βιβλία και να μπαίνει στη θέση του συνταγή για μακαρόνια με κιμά. Αχ, δυστυχισμένη πατρίδα «εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια».
Και πώς να μη θυμηθείς και πάλι τα λόγια του Σεφέρη που εξεικονίζουν αριστοτεχνικά αυτό που βιώνουμε σήμερα. «Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότερο συναίσθημα πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, πως αυτό το κατασκεύασμα που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά, δεν είναι ο τόπος μας, αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα με μια πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό». Στις κρίσιμες ώρες που περνάμε, όσοι Έλληνες, πρέπει να βροντοφωνάξουμε: «Σήκω Ευαγόρα, σήκω Γρηγόρη, σήκω Παύλε, σήκω Μάρκο, σήκω Διάκο, να μας πείτε ελληνική ιστορία….
Δυστυχώς για ορισμένους, γνωρίζουμε αρκετά.. τόσα ώστε να μην πατάμε τις «μπανανόφλουδες» και σίγουρα πολύ περισσότερα από όσα φαντάζονται. Ξέρουμε πολύ καλά ΠΟΙΟΙ είναι αυτοί που τόσα χρόνια διοργανώνουν τις Οικουμενιστικές φιέστες και τις βραδιές συμπροσευχής με αιρετικούς .. ακόμη και μέσα στην πόλη μας.
Γνωρίζουμε ακόμη ότι η δημιουργία του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών -πέρα από τον κίνδυνο να συσσωρεύσει και να στρατεύσει φανατικούς μουσουλμάνους μέσα στην πατρίδα μας-, θα αποτελέσει το άλλοθι της πλήρους αλλοίωσης του Ορθόδοξου φρονήματος αρχικά της Θεολογικής Σχολής και αργότερα του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, όπου εδώ και 2-3 χρόνια μια μειοψηφία «θεολόγων» προσπαθεί να τα μετατρέψει σε μάθημα Θρησκειολογίας (θυμίζουμε τις αποκαλύψεις μας για την γνωστή ομάδα θεολόγων του «Καιρού» και τις διασυνδέσεις τους, εδώ). Το «κάστρο» έπεσε αλλά μαζί με αυτό, αναπόφευκτα, έπεσαν και οι «μάσκες» τους. Ας δούμε ΠΟΙΟΙ άνοιξαν την «κερκόπορτα»: ΟΛΑ τα ονόματα των καθηγητών της Θεολογικής του ΑΠΘ που ΥΠΕΡψήφισαν την δημιουργία τμήματος Ισλαμικών Σπουδών για 1η φορά μέσα στην πατρίδα μας:
Κλείνουμε με ένα 2λεπτο απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη για το Ισλάμ ειλικρινά προφητικό (1961) για τις μέρες μας :
«…Εαν σπάσει η Ορθοδοξία δεν θα μείνει Χριστιανισμός στη Δύση.
Αποκαλύψεις (σε βίντεο) καθηγητών που ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ στην ίδρυση τμήματος Ισλαμικών Σπουδών -και που αποκαλύπτουν τις ανεπίσημες προφορικές εντολές που έλαβαν ως Τμήμα Θεολογικής άνωθεν, για να περάσει αυτή η πρόταση ίδρυσης τμήματος ισλαμικών σπουδών-μπορείτε να ακούσετε εδώ και εδώ.
«Η Ελένη, συμμαθήτριά μου χρόνια, έγραφε πάντα στο επάγγελμα πατρός μία λέξη που ποτέ δεν καταλάβαινα: Αγνοούμενος…»
Ελένη Φωκά, η Δασκάλα του Γένους
Τον Μάρτιο του 2007 είχε επισκεφτεί το Κιλκίς η Ελένη Φωκά, η ηρωίδα Κύπρια «Δασκάλα του Γένους», η οποία δίδασκε, από την εισβολή του 1974 ως το 1997, στα λίγα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα του Ριζοκάρπασου. Βρήκα τότε την ευκαιρία και της πήρα μια μικρή συνέντευξη, που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς.
Επειδή τούτες τις «πονηρές» ημέρες, κάτω στο πολύπαθο νησί, οι σύγχρονες Ηρωδιάδες, πάλι μαίνονται και ταράσσονται, ζητώντας επί πίνακι την κεφαλή της Κύπρου, αποσπώ από εκείνη την εξομολόγηση της Δασκάλας, λίγα «σπαράγματα». (Μιλούσε η γερόντισσα και δάκρυζε με σπαραγμό. Περίλυπη ιστορούσε τα μαρτύριά της, όμως… περήφανη και αγέρωχη, ωραία σαν Ελληνίδα του ’21, που «της ελευθεριάς ο έρως/τες έμπνευσε χορό»).
Η Κύπρος συνιστά το τελευταίο όριο του Ελληνισμού. Απώλεια της Κύπρου, αν υπογράψουν οι Εφιάλτες, «με χέρια και ποδάρια», που ‘λεγε ο Μακρυγιάννης, το νέο σχέδιο «Ανάν», θα σημάνει και το οριστικό τέλος της μείζονος παρουσίας του Ελληνισμού και τον οριστικό εγκλεισμό του στο συρρικνωμένο μνημονιοκρατίδιο. Είναι βέβαιο ότι οι μηχανισμοί καταδολίευσης του λαού και τα αργύρια της προδοσίας θα επιστρατευτούν και πάλι. Οι εχθροί πανηγυρίζουν για τα κοινά ανακοινωθέντα. Και ως γνωστόν «επαινούμενος γαρ υπό των εναντίων αγωνιώ μη τι κακόν είργασμαι», όταν χειροκροτούν, Τούρκοι και Φράγκοι, πρέπει να τρέμουμε. Η δημοσιογραφική ξεφτίλα ήδη πήρε γραμμή και μπήκε στη γραμμή. Οι πολιτικοί νάνοι και αρλεκίνοι, τα γνωστά πουλημένα τομάρια, βγήκαν από τα θαλάμια τους. Ορθώς λέχθηκε ότι «κακό είναι να πουλιέσαι, αλλά χειρότερο είναι να πουλιέσαι και να μην σε αγοράζει κανείς».
Αν νομίζουν ότι θα επιβιώσουν ανεβάζοντας την στάθμη της ατιμίας και της σαπίλας τους, αυτοαπατώνται. «Πολλούς αφέντες άλλαξες/δεν άλλαξες καρδιά» έγραφε ο Παλαμάς γιά την Κύπρο.
Αυτό ισχύει για τον Ελληνισμό. Θα ξυπνήσει ο γίγαντας και τότε θα τους πάρει και θα τους σηκώσει…
Ας παραθέσω όμως τα λόγια της Δασκάλας του Γένους:
«Κάτω από ποιές συνθήκες γινόταν το μάθημά σας;
Έκανα μάθημα σε συνθήκες Κρυφού Σχολειού. Τούρκοι τσαούσηδες έστηναν αυτί για να ακούν τι λέμε. Πολλές φορές τα βράδια, βρώμιζαν το σχολείο και μεις το καθαρίζαμε το πρωί. Όσο για τα βιβλία, αυτά έφθαναν στα χέρια μας από τις ελεύθερες περιοχές τον Μάρτιο.
Ελένη Φωκά και Χαρά Νικοπούλου: Οι 2 ηρωικές μας δασκάλες (η φωτογραφία από εκδήλωση της ΧΦΔ, το 2010, στη Θεσσαλονίκη)
Τι κάνατε για να διατηρήσετε το εθνικό φρόνημα των μαθητών σας;
Ήμουν μαθήτρια των μαθητών μου. Κάθε πρωί ζωγραφίζαμε στον πίνακα την ελληνική σημαία για να μην ξεχνούν. Ζητούσαν πολύ να κάνουμε ιστορία, να μιλάμε για ήρωες και Συναξάρια αγίων. Δεν έσκυψαν ποτέ το κεφάλι, ούτε φοβήθηκαν. (σ.σ. Αυτά να τα διαβάζουν οι ποικιλώνυμοι μεταπατερικοί εκκλησιομάχοι και επίβουλοι των Θρησκευτικών και της Ιστορίας).
Ποιές ήταν οι συνθήκες ζωής των εγκλωβισμένων;
Ζούσαμε μία νέα Τουρκοκρατία. Το μεγαλύτερο κακό μάς το έκαναν οι έποικοι. Βίαζαν, δολοφονούσαν και οι οικογένειες που είχαν κορίτσια αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις ελεύθερες περιοχές. Οι έποικοι ήρθαν σε δύο δόσεις. Οι πρώτοι ήρθαν στις 25 Μαρτίου και οι δεύτεροι τον Δεκαπενταύγουστο, όταν γιορτάζει η Παναγία για να μας εξευτελίσουν.
Επίσης, να σας αναφέρω ότι ο πατέρας μου όταν χρειάστηκε εγχείρηση, πήγε σε νοσοκομείο στα κατεχόμενα. Η τομή έγινε σε σχήμα μισοφέγγαρου και τον έραψαν όπως ράβουν τσουβάλια με πατάτες. Η κατάσταση του επιδεινώθηκε και μετά από λίγο πέθανε.
Τι γνώμη έχετε για το Σχέδιο Ανάν;
Ανάλγητοι ξένοι, υποστηρικτές της Τουρκίας, χάριν των στυγνών συμφερόντων τους και υποτελείς στους ξένους δικοί μας, μεθόδευσαν το περιβόητο Σχέδιο Ανάν. Όχι για την ελευθερία της Κύπρου. Όχι για όσα περιμέναμε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Ούτε και για τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά για την επέκταση του τουρκικού ελέγχου σε ολόκληρη την Κύπρο. Για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για τη μετατροπή της Κύπρου σε προτεκτοράτο. Για την επιβολή ενός ρατσιστικού, αντιδημοκρατικού καθεστώτος διαχωρισμού, μόνιμης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για τη νομιμοποίηση του παράνομου τουρκικού ψευδοκράτους και των εποίκων».
Ποια είναι η άποψή σας για το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού;
Το βιβλίο Ιστορίας είναι απαράδεκτο. Χάνουμε την ταυτότητά μας, εξευτελιζόμαστε με τέτοια βιβλία. Ο πατέρας μου έλεγε ότι οι Τούρκοι θρησκεία δεν έχουν και θρησκεία τηρούν. Εμείς έχουμε Ιστορία και Ιστορία δεν τηρούμε».
Σπουδαία, τρανά λόγια. Το Κρυφό Σχολειό που οι τωρινοί τσαρλατάνοι της ιστοριογραφίας και των Μ.Κ.Ο. απορρίπτουν, ζούσε και βασίλευε στην Κύπρο ως τα χρόνια μας. Άλαλα τα χείλη των ασεβών… Όταν τέτοιοι «μεταξένιοι» άνθρωποι, σαν την Ελένη Φωκά, λένε Ελλάδα, εννοούν τάφο. Λόγος εθνικός γι’ αυτούς είναι να μιλάς μες από το μνήμα.
Να, σαν τον Αυξεντίου, τον Γρηγόρη τον αντρειωμένο, που έγινε λαμπάδα του Γένους, στις 3 Μαρτίου του 1957, εκεί στον Μαχαιρά. (Στο χωριό Ακρίτας του Κιλκίς, δίπλα στα σύνορα με το σκοπιανό ψεύδος, στέκεται ολόρθη προτομή του ήρωα. Γύρω στο 1950 υπηρετούσε ως έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού εδώ στον νομό Κιλκίς. Άραγε πήγε ποτέ ένα σχολείο να τον τιμήσει, να καταθέσει ένα δάφνινο στεφάνι στην μνήμη του; Προλαβαίνουμε από τους αποκριάτικους χορούς και τις λοιπές αξιολύπητες… εκδηλώσεις).
Κι αν «ανεβούμε» λίγο στον Μάρτιο, «θα σκοντάψουμε» στις 13, τότε που έπαιρνε την ανηφοριά και τα σκαλοπάτια της λευτεριάς ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Πήγαν στην μάνα του, την περήφανη Ρωμηά της Κύπρου, να της πουν, να πιέσει το γιο της ώστε να προδώσει. Οι λίρες πολλές και ένα διαβατήριο οικογενειακό για την Αγγλία. Τους είπε: «Εγώ δεν εγέννησα παιδί να το λαλούν προδότη/χαλάλι της πατρίδας μου το αίμα του παιδιού μου».Στα παλιά βιβλία Γλώσσας Στ’ δημοτικού (προ του 2006) υπήρχε, στο γ’ τεύχος, ένα ωραιότατο ποίημα για τον Ευαγόρα, γραμμένο από τον Δωδεκανήσιο Φώτη Βαρέλη. Το αντιγράφω:
«Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα/ μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας. /Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας. /Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,/ οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,/ η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι./
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα. /Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα./ Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο, /ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης/ και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει./ Χτυπά κουδούνι, μπαίνουμε στην τάξη του ο καθένας./
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η Τρίτη που διαβάζει, /μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα./
-Παρόντες όλοι;
-Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
-Παρόντες, λέει ο δάσκαλος, και με φωνή που τρέμει:
-Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,/ αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει /να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη./
-Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος, /στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,/ συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι, /και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία. /Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα ‘στα κλαμένα νιάτα, /που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,/ έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο».
Το πέταξαν έξω και στη θέση του διδάσκουμε τον ηρωισμό μέσω μίας σαχλαμάρα με τίτλο «Με λένε Σόνια» (β’ τ., σελ. 62). Η «Σόνια» είναι μία γάτα-ήρωας, γιατί νιαούριζε και ξύπνησαν οι γείτονες και αποσοβήθηκε μια πυρκαγιά και την επαινούν οι πυροσβέστες και… δεν συνεχίζω γιατί «καπνίζουν τα μάτια μου» από οργή.
Όπως το είπε η Δασκάλα, «εμείς έχουμε Ιστορία και Ιστορία δεν τηρούμε» γιατί κυβερνάει το σκουπιδαριό…
ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ (επειδή δεν έχουμε διάθεση για επισκέψεις …) Το παρακάτω κείμενο παρατίθεται ως ευθυμογράφημα. Η τέχνη, εύστοχα καυτηριάζει μία ακόμη φορά πτυχές της πραγματικότητας (= το πως τα παιδιά επωνύμων πολιτικών σπουδάζουν σε ιδιωτικά σχολεία, στη συνέχεια σε Κολλέγια του Εξωτερικού, επιστρέφουν στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας άμεσα περιζήτητες θέσεις, και τελικά απειλούν τον «λαό» ότι θα εφαρμόσουν αξιολόγηση!!).
Επειδή δεν ήταν σωστό να τροποποιήσουμε το κείμενο του συγγραφέα χωρίς την άδειά του, γι αυτό το παραθέσαμε αυτούσιο (συνεπώς μαζί και με κάποιες ακραίες εκφράσεις-χαρακτηρισμούς που πέρα από τη χιουμοριστική διάθεση ΔΕΝ μας εκφράζουν).
ΥΓ. Είπαμε, δεν έχουμε διάθεση για επισκέψεις! Τώρα που εξαγγέλθηκαν οι συλλήψεις και των υπόλοιπων της «τρομοκρατικής οργάνωσης» και συνεπώς ο λαός δεν θα έχει λόγο να φοβάται, δικαιούμαστε να κάνουμε και εμείς λίγο «χιούμορ»!). Απολαύστε το:
Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
Αυτός, ο οποίος, από τότε που υπάρχει, ζει και «προοδεύει» ως ο γιος του πατέρα του, θα δημιουργήσει συνθήκες αξιοκρατίας στην πατρίδα μας. Αυτός, ο οποίος από τώρα φροντίζει πού και πώς θα βολέψει τα παιδιά του, μόλις αυτά ολοκληρώσουν τις «στημένες» σπουδές τους στα Κολέγια της αθλιότητας, θα βάλει τα παιδιά των Ελλήνων στη «σειρά»
… Ο τενεκές ο ξεγάνωτος, ο οποίος έχει τελειώσει ως «αριστούχος» το πληρωμένο Κολέγιο του Σαμαρά και του Παπανδρέου …Ο άχρηστος, που δεν έχει δώσει καν πανελλήνιες εξετάσεις να «μετρηθεί» έστω και μία φορά απέναντι στους «κοινούς» Έλληνες … Ο βλαξ με τις πιο εύκολες σπουδές σε ένα καλά διαλεγμένο για τη φήμη και τα ακριβά του δίδακτρα Κολέγιο. (…)
… Πρώτος «μάγκας» ο Κυριάκος. Διάλεξε τις πιο «φτηνές» σπουδές στο πιο ακριβό Κολέγιο μόνο και μόνο για να αποκτήσει άκοπα λαμπερή «βιτρίνα». (…)Ίδιες σπουδές με τον Γιωργάκη έχει
…Τις σπουδές που «εφεύραν» οι Προτεστάντες ιμπεριαλιστές, για να μπορούν οι χαφιέδες των «αποικιών» τους να «παρκάρουν» τα άχρηστα παιδιά τους στα Κολέγια και να τα παραλαμβάνουν «επιστήμονες»…
…Κάτι σαν πνευματική «υψικάμινος», όπου πας χαλαρή «λάσπη» και παίρνεις σκληρό «τούβλο» …Ίδιες σπουδές με αυτούς που είναι στην «ντάγκλα» των «μπάφων» όλη μέρα και γυρνάνε τις τσόντες στα Κολέγια …Αριστούχος εκεί όπου πλήρωνε ο πατέρας του. Βραβεύτηκε για εργασία, η οποία αφορούσε την αμερικανική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα την εποχή που ο πατέρας του ήταν ταυτόχρονα Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών. Ποιος ξέρει ποιος φουκαράς διπλωματικός υπάλληλος εργάστηκε, για να βραβευτεί ο Κυριάκος …Ο βλάκας με την περικεφαλαία …δωρεά της Siemens. Ευτυχώς γι’ αυτόν που πήγε σε ιδιωτικό σχολείο, γιατί τέτοιες φάτσες στα δημόσια σχολεία δεν περνάνε και πολύ καλά.
Όλη η ζωή του βλάκα είναι ένας «ύμνος» στην αξιοκρατία …Ένας μικρός Παπούλιας και αυτός …Κρίμα που τον λένε Κούλη και όχι Καρολούλη. Επέστρεψε κι αυτός στην Ελλάδα, για να πλουτίσει και να δοξαστεί εκ του ασφαλούς. Επέστρεψε στην Ελλάδα με ένα πτυχίο της πλάκας και ανέλαβε ως δια «μαγείας» έναν από τους σημαντικότερους τομείς της κρατικής τότε και πανίσχυρης Εθνικής Τράπεζας. Με την «αξία» του έγινε Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών …Το κατάλαβαν το «ταλέντο» αμέσως οι καρεκλοκένταυροι της Εθνικής. Οι διορισμένοι από τον Μητσοτάκη κρατικοδίαιτοι τραπεζίτες κατάλαβαν αμέσως την αξία του γιου Μητσοτάκη …Την αξία του βραβευμένου «κοινωνιολόγου». Αφού διέπρεψε» στον «ιδιωτικό» τομέα του ελληνικού δημοσίου, αποφάσισε ότι δεν έπρεπε πλέον να ενδιαφέρεται μόνον για τον εαυτό του, αλλά και για εμάς …Για ποιον λόγο μια τέτοια «αξία» να υπηρετεί μόνον τον εαυτό της;
… Εγωιστικό δεν είναι; … Ειδικά μάλιστα και από τη στιγμή που τον παράτησε και η γυναίκα του, μόνον «εμάς» είχε να προσφέρει. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική … Ο «μαυρογιαλούρος», ο οποίος εκλέγεται στη Β’ Αθηνών από ένα παρακράτος, το οποίο κάνει τις «λίστες» των επιτυχόντων βουλευτών πριν καν πάνε να ψηφίσουν οι ψηφοφόροι … Ο «Προτεστάντης», ο οποίος με τη βοήθεια των Πυλαρινών της Αρχιεπισκοπής έπαιρνε με τον τόνο τις «Ορθόδοξες» ψήφους … Ο κολλητός του Χριστοφοράκου, ο οποίος έτρεχε να μας εξηγήσει με πόσο ιδιαίτερο «τρόπο» ξεπλήρωνε τα «δώρα» της Siemens. Αυτός είναι που ανέλαβε «εργάτης» να «χτίσει» τη «Νέα Ελλάδα» με «μηχανικό» τον Σαμαρά. Ο δισέγγονος του Βενιζέλου ανέλαβε να χτίσει την Νέα Ελλάδα υπό τη διοίκηση του δισέγγονου του Μπενάκη. Επειδή όμως αυτοί οι «γαλαζοαίματοι» του εθνικοσοσιαλισμού δεν «έφταναν», έπρεπε να εξασφαλίσουν και τη «συμμαχία» των συνεταίρων τους …»Κυριάκο προχώρα» στις μεταρρυθμίσεις, είπε στον Κυριάκο ο «κουρασμένος» της Ραφήνας. Διέκοψε το γεύμα του, για να συμβουλέψει τον Κυριάκο. Άφησε την τυρόπιτα να κρυώσει, προκειμένου να εκτελέσει το εθνικό του καθήκον …Άλλος εκπρόσωπος της καθαρής και ανόθευτης αξιοκρατίας στην Ελλάδα …Άλλος ένας από τους «ιδιοκτήτες» της χώρας, ο οποίος ποτέ δεν έκανε τίποτε στη ζωή του. Οι άχρηστοι γόνοι, που είναι άεργοι και ανεπάγγελτοι, θα είναι αυτοί, οι οποίοι θα χτίσουν» την ασυναγώνιστη Νέα Ελλάδα του μέλλοντος. Αυτοί θα αποφασίζουν για τα εκατομμύρια των εργαζομένων στην Ελλάδα.
Μιλάμε για το απόλυτο Success story στην Ελλάδα του Πάπαλου Καρούλια. Την Ελλάδα του μέλλοντος την χτίζουν άνθρωποι, που όλοι μαζί δεν έχουν ένσημα ούτε για να πάρουν ένα εισιτήριο θεάτρου από την εργατική εστία. Υπό την ηγεσία του Σαμαρά το Κολέγιο Αθηνών θα οδηγήσει τον ελληνισμό σε νέες εποποιίες. Με τον Βαρβιτσιώτη, τον Βορίδη, τον Δένδια και τα άλλα τα «παιδιά» επικεφαλής. Με τον Καραμανλή να απειλεί ότι θα παραιτηθεί, αν αναγκαστεί να ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας. Με την ανιψιά του Βαρδινογιάννη επικεφαλής της «βαριάς» βιομηχανίας του ελληνισμού, που είναι πλέον ίδια με αυτήν της Μπανκόνκ και του Μπαλί
…Ο ελληνισμός σε νέες εποποιίες και με ξένα «εσώρουχα», που θα φροντίσουν τα «αφεντικά» να είναι «ανταγωνιστικά» και «σέξι». Αυτό δεν είχε αναρωτηθεί και ένας σύμβουλος του τενεκέ Σαμαρά; …Δεν είναι σέξι ο Antonis; … ρώτησε τους δημοσιογράφους, οι οποίοι τον κοιτούσαν αποσβολωμένοι …Σέξι, και, όταν θα τον δούμε να κρέμεται στην Πλατεία Συντάγματος, σέξιερ, όπως θα έλεγαν και οι συμφοιτητές του.
Κάθε τόσο ραγίζει κι ένας οχετός και εισπνέουμε τις αναθυμιάσεις, πιάνουμε τις μύτες μας. Τώρα έχουμε τις Μ.Κ.Ο., το νεοταξικό αυτό πονήρευμα διαρπαγής χρήματος. Το καρύκευμα; αγαθοεργίες, φιλανθρωπίες, οικτιρμοί και ευσπλαχνίες-«το έξωθεν του ποτηρίου και της παροψίδος»- και κάτω από το κέλυφος, καθάρματα και φιλάργυροι απατεώνες. «Έσωθεν δε γέμουσιν εξ αρπαγής και αδικίας». (Ματθ. Κγ’ 25).
Έκλεβαν, με τις ευλογίες της καταδιαφθαρμένης εξουσίας, και παρουσιάζονταν και ως ευεργέτες. Να τους δώσουν και επαίνους να τους στήσουν και ανδριάντες…
(Στους «Βίους Παραλλήλους» του Πλουτάρχου, όπου σκιαγραφείται ένας Έλληνας και ένας Ρωμαίος, στο «Αριστείδης και Κάτων» αναφέρεται κάτι «νόστιμο». Ρώτησαν τον Κάτωνα τον Πρεσβύτερο, γιατί δεν τον τίμησε η πολιτεία με ανδριάντες, όπως τόσους και τόσους άλλους Ρωμαίους και εκείνος απάντησε: «Προτιμώ να ρωτούν οι άνθρωποι γιατί δεν μου έστησαν ανδριάντα, παρά γιατί μου έστησαν». «Μάλλον γαρ βούλομαι ζητείσθαι διά τι μου ανδριάς ου κείται ή διά τι κείται». Σήμερα «ευεργετούν» πολλοί για ιδιοτελείς σκοπούς-φοροαπαλλαγές, ρουσφέτια, επωνυματοφορία-και καλούν και τα κανάλια να καλύψουν και να προβάλλουν την «φιλάνθρωπη» ψυχή τους. Εκτός θέματος, παρενθετικά, να αναφέρω ότι ο Πλούταρχος στους «Παράλληλους Βίους», Ελλήνων και Ρωμαίων, συμπεριέλαβε και έναν με τίτλο «Αλέξανδρος και Καίσαρ». Τον Αλέξανδρο, τον Μέγα, τον θεωρεί Έλληνα).
Και βέβαια, για να επανέλθω στο θέμα, κατά το κρανιοκενές σύνθημα του Νέου Σχολείου, «Σχολείο ανοικτό στη ζωή» -ποιά «ζωή» άραγε; Τι να δουν τα παιδιά και τι «να θαυμάσουν» απ’ αυτήν την ζωή; την διαφθορά και τον εκφυλισμό;- δεν μπορούσε να μείνει πίσω η Εκπαίδευση από το περιρρέον κλίμα.
Στα νέα βιβλία «Γλώσσας» φιλοξενείται κείμενο στο οποίο εκθειάζονται οι Μη Κυβερνητικές…Συμμωρίες. (Με ωμέγα, εκ του συν+μωρία. Ειπώθηκε ότι υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις. Δεν αμφιβάλλω. Να δημοσιευτούν τα ονόματα αυτών, για να μην καίγονται μαζί με τα ξερά και τα χλωρά). Στο βιβλίο «Νεοελληνική Γλώσσα» της Γ’ Γυμνασίου, σελίδα 116 «κείται»… κείμενο με τίτλο «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Το παραθέτω ολόκληρο:
«Κείμενο 8 [Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις]
Κατηγορούμε συχνά την ανθρωπότητα πως, ενώ τον τελευταίο αιώνα έχει επιτελέσει τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, στον τομέα της ηθικής έχει μείνει πίσω. Υπάρχει κάτι που αντικρούει αυτή την άποψη: η δημιουργία και παρουσία, στο δεύτερο του αιώνα μας, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (NGOs-Non Government Organizations). Πίσω από αυτά τα αρχικά κρύβονται πασίγνωστες κινήσεις όπως η Γκρην Πις, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και οι Γιατροί του Κόσμου, το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών της Ελσίνκι, η Ομάδα για την Προστασία των Μειονοτήτων κ.ά. […]
Οι οργανώσεις αυτές λέγονται μη κυβερνητικές, γιατί δεν εξαρτώνται από κυβερνήσεις (ευτυχώς-η ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία τους). Οι πόροι είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις. Η συνολική προσφορά τους είναι εντυπωσιακή: έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές, έχουν προστατέψει πολλές χιλιάδες ανθρώπων από βασανιστήρια και καταπίεση, έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Εδώ στην Ελλάδα τις αντιμετωπίζουμε περίεργα: Όταν η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι καταγγέλουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, γράφουμε την είδηση στην πρώτη σελίδα. Όταν οι ίδιες οργανώσεις διαμαρτύρονται για καταπίεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των Σλαβόφωνων ή των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, είναι ανθελληνικές και πληρωμένες από ξένα κέντρα. Ουσιαστικά μας ενοχλεί η ανεξαρτησία τους: θα τις θέλαμε με το μέρος μας (όπως και όλες τις άλλες εξουσίες) και ξεχνάμε ότι αυτό θα καταργούσε αυτόματα το διεθνές τους κύρος.
Είμαι υπερήφανος που ανήκω στις περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις. Πιστεύω πως ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενιαία και αδιαπραγμάτευτα, είναι η μόνη ιδεολογία που μας απέμεινε-αλλά και η μόνη που μας χρειάζεται».
Ποιός το υπογράφει αυτό το «παιδαγωγικό» και λίαν επωφελές για τους ανώριμους ακόμη Ελληνόπαιδες κουρελούργημα; Ο Νίκος Δήμου, ο άνθρωπος που, κατά τον τίτλο ενός βιβλίου του, αισθάνεται δυστυχής που είναι Έλληνας. (Ο τίτλος είναι «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας»). Επειδή κάθε κείμενο, το οποίο περιέχεται ιδίως στα βιβλία «Γλώσσας» υπηρετεί αμιγώς και μόνον διδακτικούς στόχους, σε ποιον στόχο… στοχεύει το προαναφερθέν απόσπασμα; (Τα αποσπάσματα ενίοτε είναι και …εκτελεστικά).
Παρένθεση και πάλι, συναφής με το θέμα. Σύλλογος, εξαίρετος και δραστήριος, με έδρα την Καβάλα, απέστειλε στο υπουργείο Παιδείας επιστολή «εξώδικη δήλωση-διαμαρτυρία», για το περιεχόμενο των βιβλίων «Γλώσσας». Έλαβε απάντηση από το υπουργείο. (Που τα βρίσκει όλα καλά). Μου την κοινοποίησαν. Στον επίλογο του απαντητικού εγγράφου σημειώνεται:
«Τα βιβλία που με τόση αυστηρότητα κρίνετε στην επιστολή σας έχουν γραφεί και αξιολογηθεί από ειδικούς επιστήμονες και παιδαγωγούς με αυξημένα προσόντα, πανεπιστημιακούς δασκάλους, σχολικούς συμβούλους, εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και συμβούλους του πρώην Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, πράγμα το οποίο εγγυάται την επιστημονική εγκυρότητά τους αλλά και την παιδαγωγική και διδακτική καταλληλότητά τους. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι στο ΥΠΑΙΘ φτάνουν συχνά επιστολές από πολλούς ιδιώτες και φορείς, όπου διατυπώνονται κριτικές, συχνά αυστηρές, ανάλογα με την ιδεολογία του καθενός, ως προς το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων. Όπως είναι φυσικό, δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν μέσω των σχολικών βιβλίων όλες οι επιθυμίες και ιδεολογικές προτιμήσεις και απαιτήσεις του κάθε πολίτη. Οι απόψεις όλων είναι σεβαστές, ωστόσο τα σχολικά βιβλία υπηρετούν αμιγώς εκπαιδευτικές ανάγκες, και δεν πρέπει να εξυπηρετούν στόχους που απηχούν απόψεις προερχόμενες από διαφόρους ιδεολογικούς χώρους».
Λαμπρά! Το ερώτημα παραμένει:
Ποιές αμιγώς εκπαιδευτικές ανάγκες υπηρετεί το κείμενο του κ. Νίκου Δήμου;
Ένας μαθητής Γ’ Γυμνασίου διαβάζει στο βιβλίο του ότι «οι πόροι των ΜΚΟ είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις». Τώρα μαθαίνει ότι «οι πόροι» είναι από τον ιδρώτα και τα χαράτσια της οικογενείας του και του κοροϊδοπιασμένου λαού μας. Τι θα σκεφτεί; Ότι το υπουργείο του λέει ψέματα, καλύπτει και εξωραϊζει βρωμοδουλειές και εγκλήματα.
Δεύτερον. Όταν οι αυξημένων προσόντων, ειδικοί επιστήμονες, παιδαγωγοί, πανεπιστημιακοί, σύμβουλοι και παρασύμβουλοι, «αξιολογώντας» το κείμενο, διάβασαν (αν το διάβασαν!) την φράση «όταν οι ίδιες οργανώσεις διαμαρτύρονται για καταπίεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, των Σλαβόφωνων ή των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα», τι άξιο λόγου και χρήσιμο εντόπισαν στην φράση, ώστε να το περάσουν στα βιβλία; Συμφωνούν με την διαπίστωση του δυστυχισμένου… Γραικύλου; Καταπιέζονται οι «Γιαχωβάδες» στην πατρίδα μας; Όταν επιτρέπουν την παρείσφρηση της λέξης «Σλαβόφωνοι», ποιους εννοούν;
Συμφωνούν τα αυξημένα προσόντα και… όντα με την «επιστημονικής εγκυρότητας και διδακτικής καταλληλότητας» γνώμη του συγγραφέα περί καταπίεσης των Μουσουλμάνων στην πατρίδα μας;
Εφ’ όσον αξιολογήθηκε το κείμενο από έγκυρες επιστημονικές επιτροπές και περιελήφθη στο σχολικό βιβλίο, συνεπάγεται ότι συμφωνούν και επιβραβεύουν τον συντάκτη του και, εν ολίγοις, παιδαγωγεί ορθά τους μαθητές.
Οπότε, απευθυνόμενος στους γονείς, τι διδάσκονται τα παιδιά σας; Τι φαρμάκια καταπίνουν; Ότι ζουν σε μία χώρα-τέρας, στην οποία, μια αντίχριστη και ανθελληνική αίρεση, καταπιέζεται. Ότι έχουμε Σλαβόφωνους, δηλαδή σκοπιανούς γενίτσαρους, που και αυτοί υποφέρουν, όπως και οι Μουσουλμάνοι. Έξοχοι διδακτικοί στόχοι!! Δηλητήρια, αφιλοπατρία και εκκλησιομαχία, εξ απαλών ονύχων! Αναπαυθείτε στους καναπέδες σας!
Η Ιεραρχία, το επίσημο όργανό της, συμφωνεί με τα περί καταπίεσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά; Αυτός ο σκυβαλοειδής υπαινιγμός ποιον θίγει; Είναι γνωστό ότι οι αιρετικοί και προβατόσχημοι λύκοι Ιεχωβάδες, τα τσιράκια της Μασονίας, προσηλυτίζουν και αιχμαλωτίζουν στις νοσηρές δοξασίες τους, δεκάδες Έλληνες λόγω οικονομικής κρίσης. Πώς επιτρέπει η Εκκλησία, να διδάσκονται τα παιδιά της, το πιο ευάλωτο τμήμα του λαού μας, τέτοιες παραλυσίες και παλιανθρωπιές; Ο κ. πρωθυπουργός, που πρόσφατα σταυροκοπιόταν στο Άγιον Όρος, συνοδευόμενος από τον υπουργό Παιδείας, τι γνώμη έχει γι’ αυτά; Πώς θα μείνουν οι νέοι στην Ελλάδα, την πατρίδα τους, και θα εργαστούν σ’ αυτήν και γι’ αυτήν, όταν διδάσκονται και ανδρώνονται με το μίσος γιά την γενέτειρά τους;
Και, τέλος, ο κ. Νίκος Δήμου, επαίρεται και καυχάται για την συμμετοχή του σε πολλές, «στις περισσότερες», ΜΚΟ. Σε ποιές ανήκε;
Ημέρα της «Παιδείας» σήμερα, γιορτή των Τριών Ιεραρχών, ΧΩΡΙΣ μαθητές στις εκκλησίες αφού μία ακόμη χρονιά το Υπουργείο Παιδείας επιμένει ότι είναι ΑΡΓΙΑ και συνεπώς, ως ημέρα αργίας, οι μαθητές και οι καθηγητές δεν υποχρεώνονται να πάνε στην Εκκλησία! (γράψαμε για την συνεχιζόμενη αθλιότητα εδώ).
Την ημέρα αυτή της απαξίωσης της εορτής, έρχεται η παρακάτω είδηση, να μας ξυπνήσει. Η πραγματική είδηση δεν είναι φυσικά η διάκρισή ενός μικρού βορειοηπειρώτη στα Μαθηματικά αλλά ότι ο μικρός βορειοηπειρώτης Κωνσταντίνος Μήτσης, βροντοφωνάζει :
«Είμαστε καθαροί Έλληνες Βορειοηπειρώτες!»
Ο Κωνσταντίνος Μήτσης με τον πατέρα του Σπύρο
Αφιερωμένο εξαιρετικά στις υπνωτισμένες πολιτικές ηγεσίες που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, σε Ελλάδα και Κύπρο.
προεκλογική αφίσα του ΚΕΑΔ
Αφιερωμένο ακόμη και στην μαρτυρική Β.Ήπειρο, στην ηγεσία του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑπου από εκπρόσωποι του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού κατέληξαν σε διεκπεραιωτές προσωπικών φιλοδοξιών (Υπουργοποιήσεις στην Αλβανική Κυβέρνηση κλπ). Θυμίζουμε το κεντρικό τους σύνθημα και τις αφίσες «Είμαστε ΜΟΝΟΝ Ευρωπαίοι«, στις πρόσφατες αβανικές εκλογές (δείτε εδώ). Όχι Έλληνες λοιπόν, αλλά «ΜΟΝΟΝ Ευρωπαίοι».
Να ‘σαι καλά μικρέ «Κωνσταντίνε Μήτση, γιε του Σπύρου από το Τσαούσι Αγίων Σαράντα και της Γιαννούλας από την Κρανιά Δελβίνου», Έλληνα αδερφέ μας! Με την επιτυχία σου, μας βοηθάς να ξυπνήσουμε!
Έπαινος από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία απονεμήθηκε σήμερα σε ειδική τελετή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μεταξύ άλλον παιδιών και στον Βορειοηπειρώτη μαθητή της Ε΄ Δημοτικού Κωνσταντίνο Μήτση. Ο μικρός Κωνσταντίνος γιος του Σπύρου από το Τσαούσι Αγίων Σαράντα και της Γιαννούλας από την Κρανιά Δελβίνου, είναι μαθητής του 6ου Δημοτικού Σχολείου Ηλιούπολης και βραβεύθηκε για την επίδοση του στον 7ο Μαθητικό Διαγωνισμό Παιχνίδι και Μαθηματικά.
και με τον παππού του Βαγγέλη Γκίνο
Το ιστολόγιο μας του εκφράζει τα θερμά μας συγχαρητήρια και την ευχή για ανάλογες επιτυχίες στο μέλλον, ώστε να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί και να γίνει ένας άξιος πρεσβευτής της ιδιαίτερης πατρίδας του. Ο ίδιος άλλωστε είναι περήφανος για την καταγωγή του, αφού προ ολίγων ετών δεν δίσταζε να φωνάζει στον υπαίθριο χώρο πολυσύχναστου εστιατορίου στη παραλία των Αγίων Σαράντα «Είμαστε καθαροί Έλληνες Βορειοηπειρώτες!»
Αρκετοί από εμάς, ακούσαμε για την δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Πριν λίγα χρόνια έδωσε την προσωπική της μαρτυρία στα πομακοχώρια. Διώχθηκε, συκοφαντήθηκε, προπηλακίσθηκε, αλλά τελικά τα κατάφερε! Όλη η Ελλάδα έμαθε ότι υπάρχουν μουσουλμάνοι που ΔΕΝ είναι Τούρκοι αλλά Πομάκοι -που εξισλαμίστηκαν επί Τουρκοκρατίας- και όλη η Ελλάδα έμαθε για την δράση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής αλλά και τις απαράδεκτες «συνδιαλλαγές» του με Ελληνικά πολιτικά πρόσωπα και κόμματα.
Πριν 2 χρόνια, η Χαρά Νικοπούλου, ο σύζυγός της Ιωάννης Φριτζαλάς και μια ομάδα 35 περίπου εθελοντών, ξεκίνησαν μια νέα προσπάθεια στην πόλη της Κομοτηνής, . Ίδρυσαν την «Κιβωτό της Δόμνας Βιζβίζη«, ένα σύγχρονο «κρυφό σχολειό» (διαβάστε σχετικά εδώ και εδώ) και ξεκίνησαν μαθήματα σε μικρούς αλλά και σε μεγάλους..! Αλλά η Ελληνίδα δασκάλα, με τον σύζυγό της και την ομάδα των εθελοντών, δεν σταμάτησαν εκεί. Η νέα τους προσπάθεια στην Θράκη, είναι η διαμόρφωση ενός παραδοσιακού οικισμού στα Πομακοχώρια, που θα γίνει τόπος ζεστασιάς και διαμονής για ορφανά και εγκαταλελειμμένα παιδιά, ή παιδιά που οι γονείς τους αδυνατούν να αναθρέψουν. Μια πραγματική ΚΙΒΩΤΟΣ που θα στηρίζεται όσο το δυνατόν στις δικές της δυνάμεις (με το δικό της αγρόκτημα, ζώα κλπ). Παραθέτουμε βίντεο που παρουσιάζει το νέο εγχείρημα καθώς και σχετικό ενημερωτικό φυλλάδιο το οποίο προτρέπουμε να εκτυπώσουμε όλοι και να το μοιράσουμε σε φίλους και γνωστούς. Στη νέα προσπάθεια της ηρωικής μας δασκάλας, αυτή τη φορά δεν θα τη αφήσουμε και πάλι μόνη. Θα είμαστε όλοι εμείς δίπλα της.Καταθέτοντας έστω και την ελάχιστη συνδρομή μας στην νέα προσπάθεια, ή αναλαμβάνοντας κάποιο από τα έργα που πρέπει να γίνουν!
3) Σύνδεσμος και βίντεο από την ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ που οργανώθηκε τον Σεπτέμβριο με την Αρετή Κετιμέ στην Κομοτηνή και τα έσοδα διατέθηκαν για τον παραδοσιακό οικισμό «Ο ΑΚΡΙΤΑΣ» που χτίζεται στη Θράκη
… κάποιοι φωτεινοί παντογνώστες του Υπουργείου Παιδείας βρήκαν ένα πολύ ωραίο τρόπο για να φακελώσουν τους μαθητές της χώρας, ο λόγος για το mySchool το νέο πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου που θέλει να βάλει χέρι σε συγκεκριμένα προσωπικά δεδομένα των μαθητών, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με τον ρόλο του.
Τι είναι το mySchool
Το mySchool είναι ένα πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου Παιδείας, υπό την μορφή ηλεκτρονικής πύλης, που έχει ως στόχο τη καθολική λειτουργική ενοποίηση των υφιστάμενων πληροφοριακών συστημάτων υποστήριξης της καθημερινής λειτουργίας των σχολικών μονάδων (sic).
Το mySchool στα μάτια του γονιού είναι ένας μηχανισμός συλλογής προσωπικών δεδομένων που καμία σχέση δεν έχει με την έως τώρα αποδεκτή συλλογή των απαραίτητων στοιχείων, τα οποία όφειλε να δώσει ο γονιός κατά την εγγραφή του μαθητή στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
Στο νέο έντυπο που ζητείται να συμπληρωθεί από τους γονείς και βλέπετε παραπάνω έχουμε καταγραφή κάποιων αν όχι περίεργων τουλάχιστον παράξενων πεδίων εισαγωγής όπως είναι το ΑΜΚΑ. Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω κατά πόσο χρησιμεύει κάτι τέτοιο στη σχολική μονάδα και πραγματικά είναι τροφή για σκέψη, καθώς η δικαιολογία ότι αυτό μπορεί να χρειάζεται για την καταγραφή απουσιών δεν στέκει, εκτός και αν κάποιος παρακολουθεί ηλεκτρονικά το myScholl και αντιπαραβάλει το ΑΜΚΑ του μαθητή με κάποιο αντίστοιχο σύστημα καταγραφής του ΕΟΠΠΥ, κατά πόσο τώρα είναι αυτό σωστό και αν στέκει κρίνεται το μόνοι σας.
Αλήθεια όμως τι τα χρειάζεται το υπουργείο όλα αυτά; Γιατί πρέπει να υπάρχει κεντρική ηλεκτρονική καταγραφή προσωπικών δεδομένων τέτοιου είδους από την στιγμή που η κάθε σχολική μονάδα τηρεί τα στοιχεία των μαθητών της τοπικά, τι εξυπηρετεί η κεντρική συγκέντρωση των μαθητών όλης της χώρας και μάλιστα με στοιχεία αυστηρά προσωπικά;
Τι είναι το mySchool στα μάτια του Εκπαιδευτικού
Aπό την πλευρά των εκπαιδευτικών ήδη έχουμε πολλές αντιδράσεις όπου με σχετικό έγγραφο καλούνται σε καθημερινή βάση από τις 14/11 έως και τις 20/12 να συμπληρώνουν τα στοιχεία που είδατε παραπάνω στο νέο πληροφοριακό σύστημα.
Ο λόγος που αντιδρούν δεν έχει να κάνει μόνο με την έτσι και αλλιώς μηδενική γραμματειακή υποστήριξη αλλά με τα διάφορα περίεργα που βλέπουν όπως πχ τη κεντρική καταγραφή τόσο των απουσιών όσο και των στοιχείων φοίτησης (επίδοση, έλεγχοι, απολυτήρια, μετακινήσεις κ.λπ.); Όπου και δικαίως αναρωτιούνται αν υπάρχει κάποιος εκπαιδευτικός λόγος για αυτό;
Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν έχουμε μια προσπάθεια συλλογής προσωπικών δεδομένων τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με την εκπαίδευση .
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Μην δίνεται ελαφρά την καρδία τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών σας. Απαιτήστε να τηρηθούν αυτά που ορίζει το άρθρο 2 τουν. 2472/1997 για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπου και θα πρέπει να σας γίνουν γνωστοί, εγγράφως και με σαφήνεια, οι λόγοι που ζητούνται τα προσωπικά δεδομένα σας, σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να αναφέρεται γραπτώς που θα τηρούνται τα αρχεία αυτά, ποιος θα είναι ο τελικός αποδέκτης τους, καθώς και ο σκοπός και οι τρόποι επεξεργασίας τους.
Στο άρθρο 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 9 ορίζεται ότι «»Καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από την συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί, όπως νόμος ορίζει«.
Αν τα παιδιά σας σας φέρουν στο σπίτι ένα “ξερό” έντυπο συμπλήρωσης, υπό την μορφή του κατεπείγοντος μην το συμπληρώσετε, ενημερωθείτε για τα δικαιώματά σας αν το έχετε ήδη συμπληρώσει και αποστείλει, ζητήστε εγγράφως να σας αναφέρουν τους λόγους που γίνεται αυτό και συζητήστε το με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων. Σε περίπτωση που δεν σας απαντήσουν εντός 15 ημερών ή η απάντηση δεν σας ικανοποιεί τότε μπορείτε να προσφύγετε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και να ζητήσετε να εξετασθεί το αίτημά σας.
Είναι κάτι που δεν έχει προβλεφθεί τόσο από το Υπουργείο όσο και από την κάθε σχολική μονάδα και θα πρέπει να το απαιτήσετε, το παραμυθάκι ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό των παιδιών σας πρέπει να πάψει. Αντισταθείτε !!
«mySchool» μηχανισμός πειθάρχησης και εντατικοποίησης και όχι αθώο πληροφοριακό σύστημα
Με έκπληξη οι διευθυντές/διευθύντριες και οι προϊσταμένες/προϊστάμενοι των σχολικών μονάδων, παρέλαβαν έγγραφο με την υπογραφή του υφυπουργού Σ. Κεδίκογλου όπου τους καλεί από την Πέμπτη 14/11 έως και τις 20/12 να συμπληρώνουν ταυτόχρονα το νέο πληροφοριακό σύστημα mySchool και το survey σε καθημερινή βάση! Η έκπληξη μεγάλωσε όταν διάβασαν τις οδηγίες και είδαν τις φόρμες που χρειάζεται να συμπληρώσουν.
1.Ας μιλήσουμε για την αθέατη πλευρά των πραγμάτων Μελετώντας τις φόρμες που χρειάζεται να συμπληρωθούν, το βιβλίο του Όργουελ, 1984, σου έρχεται στο μυαλό.
Γιατί μόνο αθώο δεν είναι το νέο πληροφοριακό σύστημα. Δεν είναι απλώς αποτύπωση της πραγματικότητας αλλά εργαλείο άσκησης πολιτικής στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης και μάλιστα με ασφυκτικό τρόπο και σε καθεστώς φόβου και επιβολής.
Ας δούμε ενδεικτικά ορισμένα ζητήματα, γιατί είναι αδύνατον να καταγραφούν όλα (μόνο οι οδηγίες είναι σχεδόν 250 σελίδες)!!
1.Οι καρτέλες των μαθητών περιλαμβάνουν όλα τα προσωπικά τους στοιχεία, από διεύθυνση, τηλέφωνο έως το ΑΜΚΑ τους. Τι τα χρειάζεται το υπουργείο όλα αυτά; Γιατί πρέπει να υπάρχει κεντρική ηλεκτρονική καταγραφή προσωπικών δεδομένων τέτοιου εύρους; Η σχολική μονάδα έχει και μάλιστα ηλεκτρονικά περασμένα, τα βασικά στοιχεία των μαθητών της, τι εξυπηρετεί η κεντρική συγκέντρωση των μαθητών όλης της χώρας και μάλιστα με στοιχεία αυστηρά προσωπικά;
2. Η καταγραφή των απουσιών των μαθητών σε καθημερινή βάση. Γιατί το υπουργείο χρειάζεται να κάνει και πάλι κεντρική πανελλαδική καταγραφή; Γιατί όλα τα στοιχεία της φοίτησής τους (επίδοση, έλεγχοι, απολυτήρια, μετακινήσεις κ.λπ.) θα καταγράφονται κεντρικά; Υπάρχει κάποιος εκπαιδευτικός λόγος για αυτό;
3.Οι άδειες των εκπαιδευτικών. Από πότε οι άδειες των εκπαιδευτικών εγκρίνονται από κεντρικό πληροφοριακό σύστημα και όχι από την υπηρεσία και τα αρμόδια όργανα, όπως αναφέρει η νομοθεσία; Η καταγραφή των απεργιών και των στάσεων εργασίας σε κεντρική αποτύπωση που δεν έχει σχέση με τη μισθοδοσία αλλά γίνεται ανά σχολική μονάδα ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί;
Δε χωράει καμία αμφιβολία ότι η σκοπιμότητα της χρήσης του «mySchool» είναι πολιτική και όχι πληροφοριακή.
Είναι αυστηρό σύστημα ελέγχου, αποσκοπεί στην αυτοσυμμόρφωση των εκπαιδευτικών μέσω του φόβου και της υποταγής, μέσω αυτού εγκαταλείπεται η σχετική αυτονομία της σχολικής μονάδας.
2.Ας συνεχίσουμε με τα προφανή:
Το υπουργείο παιδείας και ο υφυπουργός μπερδεύτηκε!
Νομίζει ότι οι σχολικές μονάδες έχουν γραμματειακή υποστήριξη για να αντιμετωπίσουν τόσο όγκο δουλειάς ή ότι το εργασιακό ωράριο των διευθυντών είναι 24 ώρες την ημέρα και αγνοεί ότι οφείλουν να ασκούν και το διδακτικό τους έργο; Αγνοεί ότι το σχολείο ασκεί κυρίως και πρωτίστως εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό έργο;
Δεν εξηγείται διαφορετικά η εντολή να συμπληρώνουν όλες αυτές τις φόρμες καθημερινά, αντιμετωπίζοντας τους διευθυντές των σχολικών μονάδων ως διοικητικό προσωπικό που έχει ως μοναδική αρμοδιότητα του να ενημερώνει το πληροφοριακό σύστημα. Έχει χαθεί το μέτρο από το υπουργείο παιδείας, την περιφέρεια και τις διευθύνσεις εκπαίδευσης μια και έχουν φτάσει στο σημείο πολύ συχνά, να καλούν τους διευθυντές να απαντήσουν μέσα σε μία ώρα, ακόμα και σε μέρες απεργίας, λες και είναι υποχρεωμένοι να βρίσκονται μονίμως πάνω από τον υπολογιστή και να αναμένουν πότε το υπουργείο θα «ξαναχτυπήσει»!
Να πληροφορήσουμε λοιπόν, τον υφυπουργό, ότι με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία, οι διευθυντές/διευθύντριες των δημοτικών σχολείων έχουν διδακτικό ωράριο ανάλογα με την οργανικότητα των σχολείων που προΐστανται ενώ οι προϊσταμένες/προϊστάμενοι νηπιαγωγείων δεν έχουν απολύτως καμία απαλλαγή και έχουν πλήρες διδακτικό ωράριο, ανάλογο του νηπιαγωγείου. Να τον πληροφορήσουμε επίσης, ότι το υπουργείο στο οποίο προΐσταται έχει αφήσει τις σχολικές μονάδες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης χωρίς γραμματειακή υποστήριξη. Για να μην αναφερθούμε στα πιο ουσιαστικά που αφορούν το ρόλο της εκπαίδευσης και άρα και του προσωπικού της.
Ο «μεγάλος αδερφός» θα μας βρει απέναντι
Το «myschool» είναι ο μεγάλος αδελφός του σήμερα! Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα η εφιαλτική του αλήθεια είναι ήδη πραγματικότητα.
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.
Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει ο Μεγάλος Αδελφός, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός.
Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι’ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα.
Δε θα ανεχτούμε να ζήσουμε μέσα στο φόβο! Οι μαθητές μας δεν είναι αριθμοί σε ηλεκτρονικά κουτάκια. Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι νούμερα για να χωράνε στη δημοσιονομική σταθερότητα. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι πιόνια σε μια παρτίδα κερδοφορίας.
Ο πιο κάτω χάρτης παρουσιάζει τις χώρες της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως διατείνεται. Η Κύπρος εμφανίζεται με διχρωμία… Βλέποντας την εικόνα, εύκολα, κανείς σκέφτεται ότι η χώρα είναι διχοτομημένη (αν ήθελαν να καταδείξουν τη διαίρεση μπορούσαν να το κάνουν με μια διακεκομμένη γραμμή, χωρίς την διχρωμία, και επεξηγηματικό υπόμνημα). Δηλαδή, εκπέμπεται η εικόνα ότι το ένα κομμάτι ανήκει στην ΕΕ ενώ το άλλο όχι. Σημειώνουμε τα ακόλουθα:
1. Το θέμα είναι μείζονος πολιτικής σημασίας καθώς η Συνθήκη Προσχώρησης προνοεί ότι όλη η επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει ενταχθεί στην ΕΕ, με αναστολή του κεκτημένου στο – βόρειο – κατεχόμενο τμήμα της από τα τουρκικά στρατεύματα. Επιπλέον, ο κίνδυνος εκμετάλλευσης του ολισθήματος μιας υπηρεσίας της Δημοκρατίας, από την τουρκική προπαγάνδα, είναι περισσότερο από υπαρκτός.
2. Το πιο εξωφρενικό είναι ότι αυτή η εικόνα περιλαμβάνεται στο επίσημο εγχειρίδιο Γεωγραφίας της Β’ Γυμνασίου (Βιβλίο και τετράδιο εργασιών, σελ. 21) του
Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου (ΠΙΚ).
3. Επειδή μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, και αυτά τα βιβλία ήδη έχουν διατεθεί στους μαθητές της Β’ Γυμνασίου, θεωρούμε ότι η συγγραφική ομάδα πρέπει να αποστείλει διευκρινιστικό σημείωμα στους διδάσκοντες και στους συντονιστές, ώστε να προβούν σε προφορική, εν πρώτοις, διόρθωση. Ακολούθως, με μια καινούρια σελίδα να καλύψουν την παλιά προς αποκατάσταση της αλήθειας, και όχι της «πραγματικότητας» που κάποιοι προωθούν. Καλούμε όλους τους αρμόδιους φορείς όπως ενεργήσουν τάχιστα προς ανασκευή και διόρθωση όποιας μελλοντικής έκδοσης.
Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε η πλέον λαμπρή μορφή του Γένους κατά την Τουρκοκρατία. Θα ανέμενε κάποιος να τιμάται η μνήμη του από την Πολιτεία κατά τρόπο λαμπρό και πανηγυρικό. Δυστυχώς όμως η τιμή περιορίζεται σ’ αυτή που του αποδίδει ο λαός δια μέσου της Εκκλησίας. Δεν είναι εντυπωσιακή η ολιγωρία της Πολιτείας, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι αυτή δεν αξιώθηκε ακόμη να πραγματώσει το τάμα του Γένους.
Γιατί η Πολιτεία δια των πανεπιστημιακών και λοιπών εκπαιδευτικών κύκλων δεν τιμά τον άγιο Κοσμά; Η απάντηση είναι απλή: Ο άγιος αντιπροσωπεύει έναν χώρο, την Εκκλησία, τον οποίο η Πολιτεία αντιμάχεται συνεπικουρούμενη ακόμη και από πρόσωπα της ίδιας της Εκκλησίας! Η Πολιτεία είναι της Δύσης γέννημα, αφού αυτή τελικά προσέφερε την ελευθερία στη χώρα μας, και θρέμμα, αφού επέβαλε σ’ αυτήν τους θεσμούς της.
Ο άγιος Κοσμάς υπήρξε ο κατ’ εξοχήν φωτιστής των σκλαβωμένων! Ο ίδιος μήνες προ του μαρτυρικού του θανάτου κάνει τον απολογισμό του εκπαιδευτικού του έργου σε επιστολή του προς τον αδελφό του Χρύσανθο, δάσκαλο. «Έως τριάντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά Γράμματα, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον μου βεβαιούντος δια τινών επακολουθησάντων σημείων πλην δόξα τω λέγοντι, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενία τελειούται». Το έργο είναι θαυμαστό τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά και ασύγκριτο προς το αντίστοιχο του οποιουδήποτε άλλου δασκάλου του Γένους.
Οι οπαδοί του δυτικού «διαφωτισμού» στους ακαδημαϊκούς κύκλους, η συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή, περιορίζονται σε σύντομη αναφορά στο πρόσωπο του αγίου, τον οποίο καλούν, «ίνα μη μιανθώσιν», πατρο-Κοσμά κατατάσσοντάς τον στη χωρία των Ελλήνων διαφωτιστών (εδώ χρησιμοποιώ τη λέξη χωρίς εισαγωγικά). Βέβαια οι ακαδημαϊκοί χρησιμοποιούν τον όρο με περιεχόμενο σαφώς διακριτό απ’ εκείνο της Εκκλησίας, που συνήθως χρησιμοποιεί τον όρο φωτιστής. Βλέπουν το σχολείο ως γνωσικεντρικό, κατά τα πρότυπα της Εσπερίας μηδέ των εκεί θεολογικών χώρων εξαιρουμένων. Ο άγιος έβλεπε το σχολείο πολύ διαφορετικά απ’ ότι οι «διαφωτιστές». Εξηγούσε στους απλούς ακροατές των κηρυγμάτων του, γιατί έπρεπε να ιδρύουν σχολεία με τα ακόλουθα, όπως σώζονται στις διδαχές του: «Την αγάπην, επειδή δεν την ηξεύρετε, πρέπει παιδία μου, να στερεώνετε σχολεία, διατί πάντα εις τα σχολεία γυμνάζονται οι άνθρωποι και ηξεύρουν και μανθάνουν το τι εστι Θεός, το τι είναι οι άγιοι Άγγελοι, τι είναι οι καταραμένοι δαίμονες και το τι είναι η αρετή των δικαίων. Το σχολείον φωτίζει τους ανθρώπους. Ανοίγουν τα ομμάτια των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών να μανθάνουν τα μυστήρια».
Τονίζουμε τη θλιβερή διαπίστωση του αγίου ότι οι ακροατές του δεν ήξευραν την αγάπη. Τους παρακινούσε γι’ αυτό να ιδρύσουν σχολεία, ώστε σ’ αυτά να διδαχθούν για τον Θεό, Ο Οποίος είναι αγάπη (Α΄ Ιωάννου Δ΄ 16). Τί σχέση έχουν τα λόγια της διδαχής με το πρότυπο του σχολείου των «διαφωτιστών»; Αυτοί φαίνεται ότι προβάλλουν την αξία της γνώσης υπέρ την αγάπη. Παράλληλα ψεύδονται συκοφαντώντας την Εκκλησία ως εχθρό της φυσικής γνώσης, της μόνης για την οποία δήθεν ενδιαφέρονται, ενώ ασυστόλως προπαγανδίζουν δια του «διαφωτιστικού» σχολείου τον υλισμό (αθεΐα), την ιδεολογία τους δηλαδή. Το σχολείο της εποχής μας εξέπεσε στην έσχατη κατάντια, καθώς δεν διδάσκει την αρετή. Από γνωσικεντρικό κατολίσθησε σε άκρως χρησιμοθηρικό, στο οποίο οι μαθητές δεν αμιλλώνται κατά τα πρότυπα των προγόνων μας, αλλά γυμνάζονται, προκειμένου να εξοικειωθούν με την άκρως ανταγωνιστική και βάρβαρη κοινωνία, στην οποία κυριαρχούν τα ιδεολογήματά των αστών, πρώτων οπαδών του «διαφωτισμού», πού επικουρούνται από αρκετούς μαρξιστές, υποτιθέμενους κοινωνικοπολιτικούς τους αντιπάλους, και ενδοτικούς θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι τηρούν επτασφράγιστες τις επικίνδυνες για το σύστημα διδαχές του Ευαγγελίου.
Οι «διαφωτιστές» έχουν σε μεγαλύτερη εκτίμηση τον Ευγένιο Βούλγαρη απ’ ότι τον άγιο Κοσμά. Ο πρώτος υπήρξε δάσκαλος του δευτέρου για διάστημα στην Αθωνιάδα σχολή. Ήταν σπουδασμένος στη Δύση πολύξερος και εισηγητής της διδασκαλίας των θετικών επιστημών στους μαθητές των σχολείων του σκλαβωμένου Γένους. Αυτός και αρκετοί άλλοι δάσκαλοι του Γένους συνέγραψαν ή μετέφρασαν βιβλία θετικών επιστημών και εκτύπωσαν αυτά. Αγνοούν οι «διαφωτιστές» όλους αυτούς, που υπήρξαν σε σημαντικό αριθμό και κληρικοί , όταν σπεύδουν να καταγγείλουν κάποιους πατριάρχες που εκφράστηκαν κατά του «διαφωτισμού». Στην ουσία δεν καταγγέλλουν μόνον αυτούς ως εχθρούς της γνώσης, αλλά την Εκκλησία! Αποκρύπτουν την ανάλυση των κινήτρων. Προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται την ανησυχία τους και την αγωνία τους ακόμη για τη διασπορά της αθεΐας με πρόσχημα την προσφορά επιστημονικής γνώσης! Αλλά ο υλισμός δεν είναι επιστημονική γνώση είναι αντίθεη φιλοσοφία! Το διαπίστωσε αυτό κάπως καθυστερημένα και ο Ευγένιος Βούλγαρης, γι’ αυτό και δέχεται τα πυρά των «διαφωτιστών», επειδή υποχώρησε από τις αρχικές του θέσεις σε συντηρητικότερες. Αλλά ο Βούλγαρης και όλοι οι άλλοι δάσκαλοι του Γένους δεν είχαν λόγους να ασπαστούν τον υλισμό, όπως έπραξαν πολλοί διανοούμενοι στη Δύση, λαβόντες ως αφορμή τις αθλιότητες των εκπροσώπων του δυτικού χριστιανισμού. Μετρίασε με την πάροδο του χρόνου τον αρχικό ενθουσιασμό του βλέποντας πού στοχεύουν οι πρωτοπόροι του «διαφωτισμού». Υπήρξε αρκετά ευφυής, όπως δέχονται και οι «διαφωτιστές», ώστε να μην παίξει τον άχαρο ρόλο του «νεροκουβαλητή» ώς το τέλος του βίου του.
Επειδή οι «διαφωτιστές» δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία, αλλά για την ερμηνεία της ιστορίας με βάση τις φιλοσοφικές τους αρχές, ανεζήτησαν κάποιο ίνδαλμα να προβάλουν, αφού τόσο ο άγιος Κοσμάς, όσο και ο Βούλγαρης και οι λοιποί δάσκαλοι του Γένους υπήρξαν πιστά τέκνα της Εκκλησίας. Φαντάστηκαν για κάποια χρονική περίοδο, σύντομη, δυστυχώς, γι’ αυτούς, ότι βρήκαν: Ήταν ο Ρήγας Βελεστινλής. Τον εγκατέλειψαν, αφού προηγουμένως και σε πολιτική νεολαία είχαν δώσει το όνομά του, όταν η ιστορική έρευνα έφερε στο φως στοιχεία ακλόνητα της θρησκευτικότητάς του ως το μαρτυρικό του θάνατο. Έτσι έμαθαν να τιμούν οι «διαφωτιστές»: Είσαι δικός μας, είσαι μεγάλος! Δεν είσαι, σε απαξιώνουμε. Αναζήτησαν εναγωνίως κάποιον, έστω και έναν, δικό τους, δηλαδή άθεο! Και θεώρησαν ότι τον βρήκαν. Ονομάζεται Χριστόδουλος Παμπλέκης. Φοίτησε κι αυτός στην Αθωνιάδα, όπως και ο άγιος Κοσμάς, και είχε δάσκαλο τον Βούλγαρη. Κάποιος λόγος, ενδεχομένως σκανδαλισμός ή θαυμασμός του Ιούδα, τον απομάκρυνε από το Άγιον Όρος, για να περιπλανηθεί στη συνέχεια στη Δυτική Ευρώπη, όπου σπούδασε. Ασχολήθηκε με κατ’ οίκον εκπαίδευση παιδιών πλουσίων ομογενών και συνέγραψε κείμενο, στο οποίο στρέφεται κατά της πίστεως. Δεν είναι ξεκάθαρο ότι πέρασε στην αθεΐα.
Στους ακαδημαϊκούς κύκλους το σύστημα παρεχώρησε ασυδοσία σε μαρξιστές και μαρξίζοντες, ώστε να αποδομούν αυτοί την πίστη από τις καρδιές των φοιτητών, χωρίς πολιτικό κόστος για τους αστούς, τους οποίους ακόμη οι χριστιανοί με την αφέλεια ή ιδιοτέλειά τους στηρίζουν. Γίνεται εύκολα κατανοητό, γιατί θέλουν να επαναγράψουν την ιστορία, κατ’ επιταγή και της νέας τάξης πραγμάτων. Η ιστορία, την οποία υποτίθεται, υπηρετούν, τους πληγώνει. Όσοι και να υπήρξαν οι προδόσαντες το Ευαγγέλιο κληρικοί και λαϊκοί κατά την Τουρκοκρατία, οι σταθέντες στο ύψος της αποστολής τους υπήρξαν πολυαριθμότεροι. Κύριο μέλημα όλων αυτών ήταν να διατηρήσουν οι σκλαβωμένοι την πίστη τους και μέσω αυτής να αντέξουν (υπομείνουν, ο εκκλησιαστικός όρος, ο τόσο αντιπαθής στους «διαφωτιστές»). Και άντεξαν, κυρίως στην πίεση προς εξισλαμισμό, γι’ αυτό και ήρθε το «ποθούμενο». Ο άγιος Κοσμάς δεν υπήρξε εθναπόστολος, όπως ατυχώς κάποιοι γράφουν. Υπήρξε απόστολος του Χριστού, πολύ σημαντικότερο του πρώτου.
Σύμφωνα με την τροπολογία, οι μαθητές των δημοτικών σχολείων θα πρέπει να διδάσκονται τη θεωρία της ισότητας των φύλων και να επισημαίνεται ότι οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι φυσικές, αλλά ιστορικά και κοινωνικά κατασκευασμένες και αναπαράγονται.
Κατά τη νέα σχολική χρονιά, ένα νέο υποχρεωτικό μάθημα, της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, θα εισαχθεί σε όλα τα Γαλλικά σχολεία. Τα παιδιά θα πρέπει να εκπαιδευτούν από την ηλικία των έξι ετών! Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι για να μετατοπίσει πλήρως την αντίληψη των παραδοσιακών βιολογικών ρόλων των ανδρών και γυναικών στο μυαλό των παιδιών, αντικαθιστώντας τις με τις νέες ιδέες σχετικά με το λεγόμενο «κοινωνικό φύλο».
Η Γαλλία έχει γίνει το πεδίο στην καλλιέργεια της αφύσικης ανθρωπότητας στους νέους. Η κυβέρνηση Ολάντ έχει απίστευτη επιμονή στην εισαγωγή του γάμου των ομοφυλοφίλων και στο να επιτρέψει ζευγάρια του ιδίου φύλου να υιοθετούν παιδιά, συμπληρώνοντας με συστημικά μέτρα, για να εκπαιδεύσει τη νέα γενιά, που δεν θα έχει καμία ιδέα του άνδρα και της γυναίκας.
Η «δημοκρατική» κυβέρνηση δεν παρέχει καμία εναλλακτική λύση
Το θέμα θα εισαχθεί σε όλα τα Γαλλικά σχολεία, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών και των εκκλησιαστικών σχολείων. Τον Φεβρουάριο, η Επιτροπή Πολιτιστικών Υποθέσεων της Εθνοσυνέλευσης ενέκρινε νομοθετική τροποποίηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος της αναπληρωτή Julie Sommaruga, σύμφωνα με την οποία η αποστολή του σχολείου είναι η «διδασκαλία της ισότητας των φύλων».
Σύμφωνα με την τροπολογία, οι μαθητές των δημοτικών σχολείων θα πρέπει να διδάσκονται τη θεωρία της ισότητας των φύλων και να επισημαίνεται ότι οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι φυσικές, αλλά ιστορικά και κοινωνικά κατασκευασμένες και αναπαράγονται.
Η τροπολογία αυτή υποστηρίχθηκε από τον Πρόεδρο της Επιτροπής, καθώς και από τους αριστερούς στο κοινοβούλιο – Περιβαλλοντολόγους, Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές, και στις 19 Μαρτίου, η Εθνοσυνέλευση της Γαλλίας ενέκρινε το «Νόμο των φύλων» στην πρώτη ανάγνωση, ανοίγοντας το δρόμο για την επίσημη διαφθορά των ανηλίκων στα σχολεία της Γαλλίας.
Η προτεινόμενη έννοια περιλαμβάνει μια «θεωρία των φύλων»
Είναι εύκολο να καταλάβουμε για το τι είδους «φύλα» μιλούν, αν εξετάσουμε το είδος των «φύλων» που παρουσιάζονται καθημερινά. Σε αντίθεση με τους κλασικούς ρόλους των δύο φύλων, σήμερα, το ίδιο άτομο μπορεί να έχει πολλαπλούς ρόλους και των δύο φύλων. Εκτός από τους «untrendy» παραδοσιακούς άνδρες και γυναίκες, υπάρχουν ομοφυλόφιλοι (οι ομοφυλόφιλοι και οι λεσβίες), όπως και κάθε άλλο «είδος», όπως αμφιφυλόφιλων, τραβεστί και τρανσέξουαλ. Δηλαδή, η ομοφυλοφιλία που χρησιμοποιείται για να θεωρηθεί μια ασθένεια από τα ιστορικά πρότυπα σερβίρεται ως ένα από τα «είδη» των σεξουαλικών σχέσεων.
Η ίδια η έννοια του «φύλου» εισήχθη στα Γαλλικά σχολικά βιβλία το 2011. Η ιδεολογία των φύλων εισάγει μια έννοια σύμφωνα με την οποία, το φύλο δεν καθορίζεται βιολογικά, αλλά είναι συνέπεια της πολιτιστικής και κοινωνικής ανάπτυξης του ατόμου στην κοινωνία.
Κατευθυνόμενες από παραλογισμό, οι σκέψεις αυτές στη σύγχρονη Γαλλία έχουν γίνει «μια δικαιολογία» για να νομιμοποιήσει τους γάμους των ομοφύλων και να επιτρέψει διεστραμμένους να υιοθετούν παιδιά.
Κρίνοντας από τις τρέχουσες τάσεις, θα αποτελέσει τη βάση για την θεσμοθετημένη παιδεραστία και την ομοφυλοφιλία της νεότερης γενιάς, που από πολύ μικρή ηλικία, θα πρέπει να εμφυσήσει την ιδέα του διεστραμμένου σεξ ως βασικό σκοπό της ζωής.
Όταν μια τέτοια ιδεολογία έχει τεθεί σε εφαρμογή από την κυβέρνηση σε ένα δημόσιο οργανισμό όπως η γενική εκπαίδευση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει μια υλοποίηση του συνολικού σχεδίου για την καταστροφή της ανθρωπότητας, με τη μετατόπιση των θεμελιωδών εννοιών της παραγόμενης εξέλιξης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Πρώτα, η αγαμία και οι αρχές στην προσέγγιση για αυστηρή ρύθμιση της σεξουαλικής ζωής σε μια οικογένεια ήταν ο στόχος, στη συνέχεια, η ομοφυλοφιλία έγινε κάτι το φυσικό, τώρα, οι ιδέες για πολλαπλούς ρόλους των φύλων είναι η εισαγωγή που αποτελούν τη βάση για τη διαμόρφωση της φυσικά άρρωστης και χειραγωγημένης κοινωνίας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ..ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΞΑΝ.. Ἡ Τὸ κάλεσμα τῆς «Κιβωτοῦ τῆς Δόμνας Βιζβίζη είναι πρὸς κάθε ΕΛΛΗΝΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ : ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΠΟΣΟ ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ ΣΤΟ ΝΑ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΠΟΥ Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΕΓΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
Διαβάζουμε την ανακοίνωση της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης στην επίσημη ιστοσελίδα της: http://aelmethe.blogspot.gr/2013/04/blog-post_4572.html με τίτλο «Οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής δε μας τρομάζουν» (ας διαβάσουμε να δούμε ποιοι είναι «οι τραμπούκοι»)
ΣΧΟΛΙΟ 1: Διαβάζουμε στην ανακοίνωση ότι «Ο συνάδελφος, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ, στο πλαίσιο του μαθήματος της Θρησκειολογίας είχε προγραμματίσει επίσκεψη της τάξης σε Ινδουϊστικό ναό (άσραμ)«
Τι να πρωτοσχολιάσουμε; Ότι το μάθημα των Θρησκευτικών μετατρέπεται αυθαίρετα και παράνομα σε «Θρησκειολογία«; ή την επίσκεψη της τάξης στο (πιθανώς παράνομο) «ινδουϊστικό ναό (άσραμ)«! Άραγε ο συγκεκριμένος καθηγητής-συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ, πήγε ποτέ τους μαθητές του επίσκεψη σε κάποιο Ορθόδοξο μοναστήρι;
ΣΧΟΛΙΟ 2: Λίγο πιο κάτω μας ενημερώνουν για τη σύζυγο του καθηγητή-συνδικαλιστή:
«επίθεση που, με μπροστάρηδες και πρωταγωνιστές Χρυσαυγίτες μαθητές, δέχθηκε η σύζυγός του, συναδέλφισσα στο ίδιο Λύκειο, επειδή μοίραζε έξω από το σχολείο την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την 25η Μαρτίου»!!
Επιτρέπεται άραγε καθηγήτρια του σχολείου να μοιράζει -έστω και έξω από το σχολείο προφανώς κατά την είσοδο των μαθητών- την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ; Δεν αποτελεί αυτό παράνομη αλλά και αντιπαιδαγωγική συμπεριφορά της καθηγήτριας; Ειδικά όταν η ανακοίνωση αυτή του ΠΑΜΕ (δες εδώ) προσβάλει και διαστρεβλώνει κατάφωρα την Ιστορία μας;
ΣΧΟΛΙΟ 3: Η ανακοίνωση της Α’ ΕΛΜΕ (Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, παρακαλώ!!), χαρακτηρίζει τους μαθητές που αντέδρασαν ως «τραμπούκους» και » απογόνους του Χίτλερ«.
Από πότε δικαιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι, πολύ περισσότερο όταν αυτοί είναι εκπαιδευτικοί, να αποκαλούν τους μαθητές τους έτσι; Πως μπορούν μετά να μπούνε στην τάξη για να κάνουν μάθημα έχοντας προσβάλει με τον τρόπο αυτό τόσο απαξιωτικά τους μαθητές που διδάσκουν;
Και το πιο σημαντικό: ΣΧΟΛΙΟ 4: Η Α’ ΕΛΜΕ, καλεί τους καθηγητές «Να ανοίξουν την κουβέντα με θάρρος μέσα στην τάξη για τον ρόλο του φασισμού, για το πραγματικό ρόλο της Χ.Α.« Εδώ πλέον έχουμε παρότρυνση για καθοδηγούμενη («να ανοίξουν κουβέντα«) και ευθεία ανάμειξη των εκπαιδευτικών σε κομματικές τοποθετήσεις μέσα στην τάξη.
Αυτά τα υπογράφουν ο πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ, Αγαθαγγέλου Νίκος και ο Γεν.Γραμματέας Μήτσος Παναγιώτης.
Ε ΝΑΙ λοιπόν, ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ στις φασιστικές προκλήσεις του ΠΑΜΕ!
ΥΓ. (για τους κυρίους της ΕΛΜΕ):
» H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης ..»
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών 1955-1959), είχε ως σκοπό
την αποτίναξη του Βρετανικού ζυγού
και την ΕΝΩΣΗ με την μάνα Ελλάδα.
Αδιάσειστα τεκμήρια, οι φωτογραφίες της εποχής :
οι μαθητές της Κύπρου στον Αγώνα, κρατώντας την Ελληνική σημαία
Πλακάτ για την ΕΝΩΣΗ και τον Παρθενώνα
Η Ελληνική σημαία, μεσίστια, στο Κρησφύγετο του Μάτση
Οι νέοι της Κύπρου, κρατώντας την Ελληνική σημαία
Αξιούμεν την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα (Ενωτικό δημοψήφισμα)
ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ:
«ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΝΩΣΗ»
«ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΣ ΤΡΩΓΩΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ»
«ΝΑΙ, ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ«
Κι όμως, μια πιο προσεκτική ανάγνωση της πρόσκλησης, της αφίσας και του Δελτίου Τύπου της φετινής εκδήλωσηςσχολείων της Θεσσαλονίκης (υποτίθεται προς τιμήν του Αγώνα της ΕΟΚΑ), μάλλον επιβεβαιώνουν την επιστολή συναδέλφου και μας προβληματίζουν:
Έχουμε άραγε μία ακόμη παραχάραξη της ιστορίας μας ;(όπως συμβαίνει για το έπος του 1940 και για την επανάσταση του 1821;)
Τα αναπάντητα ερωτήματα: 1. Γιατί δεν αναφέρεται ΠΟΥΘΕΝΑ ότι στόχος του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν η ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα (παρουσιάζεται ως αντι-αποικιοκρατικός αγώνας);
2. Γιατί αποφεύγεται ακόμη και η χρήση της λέξης ΕΟΚΑ(δεν υπάρχει καθόλου στην αφίσα και στην πρόσκληση και αναφέρεται μόλις μία φορά στο Δελτίο Τύπου);
3. Γιατί ο ένοπλοςκαι εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας (απελευθέρωση ενός σκλαβωμένου τμήματος της πατρίδας μας, της Κύπρου) προβάλλεται ως αγώνας «δίχως σπαθιά και βόλια» και ως αγώνας «για την αυτοδιάθεση των λαών«; (το έθνος, παρουσιάζεται ως «λαός» και ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας, παρουσιάζεται ως ειρηνικός αγώνας «αυτοδιάθεσης» των λαών)!!
Οι καθηγητές που συμμετείχαν αλλά και το ίδιο το Γενικό Προξενείο της Κύπρου που ήταν συνδιοργανωτής, δεν έλαβαν την επιστολή και δεν αντιλήφθηκαν την διαστρέβλωση;
Ακολουθεί
επιστολή συναδέλφου (παρατίθεται απόσπασμα),
η απάντηση(λογικά κάποιας υπευθύνου),
και νέα επιστολή συναδέλφου,
που, μάλλον αποκλείουν το ενδεχόμενο, η διαστρέβλωση αυτή, να έγινε τυχαία. (οι επιστολές/εμαιλ που κυκλοφόρησαν στην ομάδα που διοργάνωνε την εκδήλωση, μας έχουν προωθηθεί πριν λίγη ώρα, από μέλος της ομάδας, με την επισήμανση ότι αποστέλλεται ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση της εκδήλωσης,για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να επηρεαστούν αρνητικά η καλή διάθεση συναδέλφων και κυρίως μαθητών που είναι αναμφισβήτητα αξιέπαινοι για την πρωτοβουλία-διοργάνωση της εκδήλωσης. Η αλληλογραφία που μας προωθήθηκε, είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου).
Τρομακτικά είναι τα στοιχεία για το πως η Άγκυρα τουρκοποίσε την Ιμβρο και την Τένεδο, τα δυο νησιά με τον ελληνικό πληθυσμό που η Συνθηκη της Λαζάνης του 1923 έδωσε στην Τουρκία με ένα καθεστώς αυτονομίας, και τα οποία αποκαλύπτει η τουρκική εφημερίδα Taraf μέσα κυρίως από την έρευνα ενός Ίμβριου ερευνητή, του Μάκη Μπουτάρα.
Το βασικό ντοκουμέντο παρουσίασε χθες το OnAlert και αφορά στην απόφαση -ντοκουμέντο της Νομαρχίας του Τσανάκκαλε με την οποία στις 29 Ιουλίου του 1964, έδωσε την εξής οδηγία στον Έπαρχο της Ίμβρου, λέγοντας: «Έχει λήξει το ισχύον καθεστώς των σχολείων στην περιοχή σας». Κατ’ αυτόν τον τρόπο απαγορεύτηκαν τα ρωμαίικα στα σχολεία. Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ότι τερματίστηκε και η εργασία των διδασκάλων που δίδασκαν ρωμαίικα. Ένα ντοκουμέντο που δείχνει ότι τα ελληνικά σχολεία στην Ιμβρο και στην Τένεδο τα έκλεισε το τουρκικό κράτος και όχι οι Ρωμιοί κάτοικοι της Ίμβρου όπως γράφουν κατά κόρον αυτές τις ημέρες τα τουρκικά ΜΜΕ για να πανηγυρίσουν το …ξανάνοιγμα!
Το εγκριθέν να ανοίξει σχολείο είναι – σύμφωνα με τον Συλλογο Ιμβρίων – «μία ελληνορθόδοξη ιδιωτική μειονοτική αστικής σχολή στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι, την γενέτειρα του Οικουμενικού Πατριάρχη» – δικαίωση της πολυετούς σχετικής προσπάθειας του ίδιου του κ Βαρθολομαίου και των Ιμβριακών σωματείων. Όμως οι αποκαλύψεις δεν σταματούν εδώ:
Ας δούμε ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία για τα σχολεία.
ΠΡΩΤΟΝ : Στο επίσημο έγγραφο λοιπόν, το νησί, το οποίο είναι γνωστό σήμερα στην Τουρκία ως »Γκιοκτσεαντά», αναφέρεται ως Ίμβρος, <> γράφει ο δημοσιογράφος Ερσίν Καλκάν της Taraf. Tο όνομα του νησιού το άλλαξαν οι Τούρκοι το 1970.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Το έγγραφο – που απαγόρευε την εκπαίδευση μειονοτικών στην ελληνική γλώσσα μόνο στην Ίμβρο και στην Τένεδο -είχε αντιφατικές και δυσνόητες διατυπώσεις, για τις οποίες ρωτήσαμε – γράφει η εφημερίδα- τον Ίμβριο μουσικό κ. Στέλιο Μπερμπέρ, ο οποίος μας έδωσε τις εξής εξηγήσεις «Σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λαζάνης που υπογράφηκε το 1923, η Ίμβρος και η Τένεδος είχαν ένα αυτόνομο καθεστώς. Αυτή η αυτονομία περιείχε και την διάταξη ότι στα σχολεία θα γίνεται παιδεία στα ρωμαίικα. Όμως μόλις στάθηκε στα πόδια της η (τουρκική) Δημοκρατία, άρχισαν να αφαιρούνται από τα χέρια της μειονότητας, ένα προς ένα τα δικαιώματα αυτά. Το 1927 εκδόθηκε στη Βουλή ο νόμος 1151 και βάση του άρθρου 14, δόθηκε η εντολή, η παιδεία που ήταν στα ρωμαίικα να γίνει πλέον στην τουρκική.
ΤΡΙΤΟΝ : Το 1964,δεν έκλεισε ένα αλλά πολλά ελληνικά σχολεία και αυτά δεν περιορίζονταν μόνο στην Ίμβρο, αλλά συμπεριελάμβαναν και την Τένεδο! <> σημειώνει – και μπράβο του – ο τούρκος δημοσιογράφος.
Το 1964 στο νησί Ιμβρος υπήρχαν 7 δημοτικά, 1 γυμνάσιο και 2 νηπιαγωγεία. Σε εκείνα τα σχολεία τότε, εκπαιδεύονταν 693 μαθητές, γράφει η εφημερίδα και προσθέτει ότι το 1923, στα ίδια τα σχολεία, ήταν 1. 385 μαθητές. «Αυτό δείχνει ξεκάθαρα πως άλλαξε η δομή του πληθυσμού με συστηματικές πρακτικές στο νησί», γράφει. Η διαπίστωση δε καθίσταται τρο-μα-κτι-κή όταν ληφθεί υπόψιν ότι όταν το φθινόπωρο του 2013 ανοίξει το ελληνικό σχολείο οι μαθητές αναμένεται να κυμαίνονται , λένε Ιμβριοι, από 2 έως 8….
«Τα έχτισαν με τα χέρια τους οι πατεράδες μας»
Σε αυτά τα στοιχεία να προστεθούν, συνδυαστικά και αυτά που παρουσίασε ο κ Χριστοφορίδης από την εργασία του κ Μπουτάρα: «Στην εργασία του Μάκη Μπουτάρα μαθαίνουμε ότι το 1955 στην Ίμβρο σε 7 μειονοτικά δημοτικά και ένα μειονοτικό ημιγυμνάσιο σπούδαζαν συνολικά 1.000 μαθητές. Εάν δεν είχαν υποχρεωθεί να κλείσουν τα σχολεία το 1964 σε αυτά θα είχαν προστεθεί και 3 νηπιαγωγεία των οποίων η κατασκευή είχε περατωθεί μέσα στον ίδιο χρόνο. Δεν είναι αυτή μια εντυπωσιακή υποδομή παιδείας για ένα νησί 7.000 κατοίκων που ζούσε από την γεωργία;», είπε και συνέχισε για την πολιτική τηςαλτο :» Συνεπώς, το τραύμα της πολιτικής της «εκκαθάρισης των Ρωμιών»που ξεκίνησε το 1964 ήταν ακόμη πιο βαρύ για τους Ίμβριους. Παραδείγματος χάριν, το αιφνίδιο κλείσιμο μέσα σε μία ημέρα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στα οποία τόσο μεγάλη επένδυση είχαν πραγματοποιήσει οι κοινότητες των χωριών και είχαν τόσο μεγάλη αξία για την κοινωνία, είναι μία κατάσταση που ο κόσμος ακόμη και σήμερα δεν μπορεί να τη χωνέψει. Το καθένα από τα σχολικά εκείνα κτίρια τα οποία τα έχτισαν με τα χέρια τους οι πατεράδες μας και που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί να καταρρέουν είτε έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία, αποτελούν από μία χαίνουσα πληγή για όλους εμάς. Εξαιτίας όλων αυτών, στη συλλογική μας μνήμη κυριαρχεί η εικόνα ότι έχουμε εκδιωχθεί από μία «παραδεισένια πατρίδα» «.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Ιμβρίων όταν τα ελληνικά σχολεία έκλεισαν οι μειονοτικές αρχές υποχρεώθηκαν να αποδώσουν τα σχολικά κτίρια (τόσο τα προϋφιστάμενα όσα και τα νεόδμητα 3 νηπιαγωγεία που τελικά δεν λειτούργησαν ποτέ) στο Τουρκικό Υπουργείο Παιδείας, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν πλέον ως δημόσια τουρκικά σχολεία!
Η α λα Τούρκα εθνοκάθαρση σε σύνοψη!
Η συνέχεια, που σε 3-4 γραμμές περιλαμβάνει όλη την δραματική ιστορία του ξεριζωμού και της εθνοκάθαρσης α λα Τούρκα στην Ιμβρο είναι – και πάλι – από το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Ερσίν Καλκάν της εφημερίδας Taraf: «Εάν η ιστορία έληγε με αυτά, θα ήταν καλά. Αυτό το σκοτεινό καλοκαίρι του 1964, το (τουρκικό) κράτος έκανε κατάσχεση στα ρωμαίικα ευαγή ιδρύματα και στα ακίνητα των Ρωμιών και κρατικοποιήθηκαν οι πιο γόνιμες εκτάσεις. Μετά από μερικά χρόνια, πάνω σ’ αυτές τις εκτάσεις, κατασκευάστηκε μία «ανοιχτή» φυλακή και όσοι κατάδικοι και ένοχοι υπήρχαν στη χώρα, για βιασμούς, αρπαγές, κλεψιές και άλλα αδικήματα, εστάλησαν στις φυλακές αυτές».
Δεν είναι συγκλονιστικό;
Να τα γράφει ο Τούρκος συνάδελφος σε μια τουρκική εφημερίδα και εδώ – πρωτίστως βέβαια οι αρμόδιοι αλλά και – αρκετοί από μας να στέκονται τουλάχιστον αμήχανοι ή να αποφεύγουν να τα γράψουν μην τους πουν κάποιοι άλλοι …υπερ-πατριώτες…
ΥΓ. 1: Όπως πληροφορούν ο Σύλλογος Ιμβρίων και η Ιμβριακή Ένωση Μακεδονίας Θράκης Ιδρύτρια και επίσημη εκπρόσωπο της νέας Αστικής Σχολής Ιμβρου είναι η κ. Άννα Κουτσομάλλη και διευθύντρια η κ Βούλα Μπερμπέρη, <>, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που τις συγχαίρει.
ΥΓ. 2: Όσοι θέλουν να διαβάσουν ολόκληρη την – πολύ ενδιαφέρουσα – ομιλία του κ Χριστοφορίδη στην παρουσίαση του βιβλίου «ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΙΜΒΡΟΥ» (İMROZ RUMLARI) υπάρχει εδώ: www.imvrosisland.org
Σχολιάζουμε την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας(υπογραμμίζοντας τις επίμαχες λέξεις και σχολιάζοντας με κόκκινο). Στο τέλος κάνουμε τη δική μας πρόταση στους μαθητές.
«και στη χώρα μας, όπου έχουν εγκατασταθεί μετανάστες και πρόσφυγες»
Κατ αρχήν, εσκεμμένα συγχέονται οι έννοιες λαθρομετανάστες (εισήλθαν στη χώρα παράνομα), μετανάστες (είναι όσοι μεταναστεύουν νόμιμα σε άλλη χώρα πχ για εργασία ή για μόνιμη διαμονή) και πρόσφυγες (αφορά ακραίες περιπτώσεις πολέμου, πολιτικών διώξεων κλπ). Οι λαθρομετανάστες-γιατί σε αυτούς αναφέρεται κατ ουσαίαν η εγκύκλιος- χαρακτηρίζονται αυθαίρετα ως «μετανάστες» και ως «πρόσφυγες«.
«κυνηγημένοι από τις δικές τους χώρες από την ανέχεια, τον πόλεμο και τις διώξεις,»
Προσέξτε πόσο έξυπνα δικαιολογούν τη λαθρομετανάστευση: Όποιος αισθάνεται ότι βιώνει «ανέχεια» έχει δικαίωμα να μετακινηθεί σε όποια χώρα θέλει.
«υπάρχουν άνθρωποι που τους θεωρούν υπεύθυνους και για τα δικά μας προβλήματα«.
Τα προβλήματα είναι «δικά μας» και κακώς «υπάρχουν άνθρωποι» που θεωρούν «υπεύθυνους» τους λαθρομετανάστες! Δεν νομίζω τώρα, να τολμήσει κανείς να ισχυριστεί ότι πχ για την αυξημένη εγκληματικότητα ή για την αυξημένη ανεργία ευθύνονται και οι λαθρομετανάστες ε;; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Δεν θα το συζητήσουμε! Αυτά είναι «δικά μας» προβλήματα. Τέλος.!
«Γι’ αυτό το λόγο πολλές φορές οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας.»
Υπάρχουν εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Πόσα περιστατικά ρατσιστικής βίας υπάρχουν; ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΑ. Οι λαθρομετανάστες επιβιώνουν και στέλνουν και χρήματα στις πατρίδες τους. Κι όμως η εγκύκλιος περνάει το μήνυμα στα ανήλικα παιδιά ότι «πολλές φορές» .. «πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας»!!
«Είτε στη δουλειά τους – υπάρχουν αρκετά κρούσματαξυλοδαρμού τους την ώρα που επιστρέφουν κατάκοποι στο σπίτι»
Μάλιστα, είναι συχνό το φαινόμενο, «αρκετά κρούσματα». Αφού το λέει η εγκύκλιος του Υπουργείου, έτσι θα ναι. Σχεδόν κάθε μέρα, την ώρα που επιστρέφουν «κατάκοποι» (από το λαθρεμπόριο και τις κλοπές;) στο σπίτι, έχουμε τον «ξυλοδαρμό» τους!!
«– ή ακόμα και στο σχολείο – όπου ο «ξένος» μαθητής αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με καχυποψία, με εχθρότητα, ή ακόμα και με λεκτική ή σωματική βία.»
Νέο δεδομένο του Υπουργείου: ο «ξένος μαθητής» αντιμετωπίζεται «με εχθρότητα» και «με λεκτική ή σωματική βία». Η πραγματικότητα είναι ακριβώς ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ: τη βία την βιώνει ο Έλληνας μαθητής, από τις παρέες-συμμορίες αλλοδαπών (μαθητών ή εξωσχολικών). Δεν γνωρίζουμε πολλούς Έλληνες μαθητές που θα τολμούσαν να βιαιοπραγήσουν. Η εγκύκλιος όμως καλλιεργεί αισθήματα ενοχής στους Έλληνες μαθητές
• Για την ΣΤ’ Τάξη (Σκέφτομαι και Γράφω): Με αφορμή κάποιο περιστατικό από την καθημερινότητά σας, που έλαβε χώρα σε δημόσιο χώρο (λεωφορείο, προαύλιο, άλλη δημόσια υπηρεσία)και στο οποίο ήσασταν παρόντες ως παρατηρητές ή/και συμμετέχοντες, γράψτε τη γνώμη σας για τον τρόπο που ο καθένας χωριστά αλλά και με συλλογικό τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα ρατσιστικά φαινόμενα και τη βία. Γράψτε τις ιδέες σας για το πώς μπορεί να βοηθήσει το σχολείο- εκπαιδευτικοί και μαθητές – σε μια τέτοια προσπάθεια.»
αυτό θα πει φασισμός: το περιστατικό ρατσιστικής βίας ΕΓΙΝΕ. Τέλος. «Γράψτε» τώρα, υποχρεωτικά, «Γράψτε τις ιδέες σας (προσέξτε, όχι γενικά τις ιδέες σας αλλά) για τον τρόπο που θα αντιμετωπίσουμε τα ρατσιστικά φαινόμενα»
• Για την Ε’ Τάξη (Ζωγραφική): Τίτλος ζωγραφικής: «Στην ξενοφοβία και στη ρατσιστική βία δεν σιωπώ – με τα χρώματά μου εκφράζω τη γνώμη μου και δυναμώνω τη φωνή μου».
Όπως βλέπετε η «ξενοφοβία» και η «ρατσιστική βία» (εννοεί σε βάρος των λαθρομεταναστών) είναι δεδομένη. Είσαι υποχρεωμένος να την εκφράσεις «με τα χρώματα» και να «δυναμώσεις τη φωνή σου» (το παιδί της Ε Δημοτικού; πως δηλαδή να δυναμώσει τη φωνή του;).
«Όροι συμμετοχής Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί από 28 Φεβρουαρίου 2013 μέχρι και 19 Απριλίου 2013 κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και όχι ως κατ’ οίκον εργασία.
«κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και όχι ως κατ’ οίκον εργασία». Για να μην μπορεί ο γονιός να επηρεάσει με οποιονδήποτε τρόπο το παιδί.
«Ως εκ τούτου κρίνεται σημαντικό να διατεθεί μία τουλάχιστον διδακτική ώρα για τη συμμετοχή των μαθητών στο Διαγωνισμό.»
Έτσι, το διευκρινίζουμε, «μία τουλάχιστον διδακτική ώρα». Βέβαια, αν ο δάσκαλος έχει ιδιαίτερες αντιρατσιστικές ευαισθησίες ας αφιερώσει όσες θέλει, μέχρι να πειστεί ότι η πλύση εγκεφάλου και τα αισθήματα ενοχής στους Έλληνες εμπεδώθηκαν καλά.
«Πριν από το διαγωνισμό θα προηγηθεί ενημέρωση των μαθητών από το Διευθυντή και τους Εκπαιδευτικούς των τμημάτων για το θέμα των προσφύγων»
Έτσι πριν υποχρεωθεί ο μαθητής «να γράψει» και να «ζωγραφίσει» πρέπει να προηγηθεί «ενημέρωση από το Διευθυντή και τους εκπαιδευτικούς» (οργανωμένη η πλύση εγκεφάλου, δεν θα μας ξεφεύγει με τίποτε!)
Ε λοιπόν κάνουμε κ εμείς μια πρόταση:
Οι μαθητές να γράψουν για την πραγματική ρατσιστική βία:
Εδώ και 20 χρόνια δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε με ασφάλεια στο δρόμο. Οι πραγματικοί Ρατσιστές (Αλβανοί, Γεωργιανοί, βούλγαροι κλπ) συγκροτούν ρατσιστικές συμμορίες και ληστεύουν. Μας επιτίθενται στο δρόμο, στο λεοφορείο και κλέβουν τα πορτοφόλια, τα κινητά, τα λιγοστά πλέον χρήματα μας. Έχουν ρημάξει κυριολεκτικά τα πάντα. Μέχρι τα σίδερα από τις σιδηροτροχιές και τα καλώδια και τους μετασχηματιστές της ΔΕΗ κλέβουν.
Εισβάλουν μέσα στα σπίτια γερόντων, τους βουλώνουν το στόμα με πετσέτες και φεϊζόλ και τους αφήνουν ετοιμοθάνατους να πεθάνουν από ασφυξία. Σε άλλες περιπτώσεις τους ξυλοκοπούν ασύστολα μέχρι να τους αποκαλύψουν που έχουν κρυμμένα τα χρήματα ή βιάζουν ακόμη και ηλικιωμένες γυναίκες.
Τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα από λαθρομετανάστες που διακινούν παράνομα εμπορεύματα, χωρίς καμία άδεια, χωρίς να αποδίδουν το ΦΠΑ και χωρία να κόβουν αποδείξεις για την εφορία, καλείς τη Δημοτική Αστυνομία και δεν επεμβαίνει κανείς. Ο Έλληνας καταστηματάρχης υποχρεώνεται να πληρώνεις ενοίκιο, ΤΕΒΕ, φόρο, δημοτικά τέλη, λογαριασμούς, αδυνατεί να αντεπεξέλθει και κλείνει το μαγαζί του.
Στα νοσοκομεία, για να εξεταστούν στα τακτικά ιατρεία οι Έλληνες πολίτες πρέπει να πληρώσουν παράβολο (5-10 ευρώ). Στα ίδια νοσοκομεία, οι λαθρομετανάστες εξετάζονται ΔΩΡΕΑΝ. Υπάρχουν δεκάδες ιατρεία ΜΚΟ που δίνουν φάρμακα και εξετάζουν δωρεάν μόνον αλλοδαπούς.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γράψτε λοιπόν μικροί μαθητές και ζωγραφίστε αφού έτσι σας υποχρεώνουν. Γράψτε και ζωγραφίστε αν θέλετε, την αλήθεια. Να σταματήσει επιτέλους η ρατσιστική βία και η αδικία σε βάρος των Ελλήνων.
Να μπορούμε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στους δρόμους. Να πεθαίνουν οι γέροντες μας από τα γηρατειά και όχι από βίαιες εγκληματικές ενέργειες. Να μπορεί να ζει ο κάθε νόμιμος μετανάστης και πρόσφυγας στην χώρα μας με ασφάλεια αλλά να μπορούμε να ζήσουμε και εμείς.Δικαιώματα που προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρο 5, παρ.1 και 2). Φτάνουν πια, τα αισθήματα ενοχής που μας καλλιέργησαν.Έχουμε και εμείς δικαιώματα σε αυτή τη χώρα.
Αναδημοσιεύουμε την έκκληση του Ιστολογίου «Ο Παιδαγωγός» και καλούμε και εμείς όλα τα 15μελή, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, παραθέτοντας τη σχετική νομοθεσία, να ζητήσουν να τοποθετηθεί ΣΤΑΥΡΟΣ επάνω στον Ιστό της Σημαίας μας.
Πριν μερικά χρόνια, η παρέμβαση ενός εκπαιδευτικού για την απουσία του σταυρού από τον Ιστό (κοντάρι) της Σημαίας στο σχολείο του, «ανάγκασε» τον τότε Υπουργό Παιδείας Γ.Παπανδρέου, να εκδώσει διευκρινιστική εγκύκλιο (ΙΒ/7541, 6/9/1996), με την οποία καλούσε όλες τις σχολικές μονάδες να μεριμνήσουν για την «άμεση τοποθέτηση σταυρού» επάνω σε όλα τα κοντάρια (ιστούς) σημαιών που υπάρχουν στα σχολεία .
κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για μεγέθυνση
κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για μεγέθυνση
Σε λίγες εβδομάδες τα σχολεία θα τιμήσουν την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Ας φροντίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ, μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς να κάνουμε έγκαιρα όλες τις απαραίτητες παρεμβάσεις ώστε να υπάρχει ο σταυρός επάνω στο κοντάρι (ιστό) της σημαίας (που συνήθως βρίσκεται στον προαύλιο χώροτου σχολείου μας) , όπως εξ άλλου προβλέπεται και από τη νόμο 851/1978 (άρθρο 2).
Ν 851/1978:Περί Εθνικής Σημαίας. Αρ. 1
1. Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος είναι κυανόλευκος, συγκείται εξ εννέα όσου πλάτους οριζοντίων ταινιών, αξ ων αι πέντε (50 κυαναί και αι τέσσαρες (4) λευκαί ούτως ώστε η άνω και η κάτω ταινία να είναι κυαναί, αι δε άλλαι εναλάξ λευκαί και κυαναί. 2. Εις την άνω προς τον ιστόν ή κοντόν υπάρχει όρθιος λευκός ισοκέραιος σταυρός εκτεινόμενος μέχρι των τεσσάρων πλευρών του περιέχοντος αυτόν κυανού τετραγώνου καταλαμβάνοντος εκ των άνω προς τα κάτω τρεις ταινίας κυανάς και δύο λευκάς.
Ας έχουμε επίσης υπόψη και τι απαγορεύεται για την Ελληνική σημαία (άρθρο 6, παράγραφος 9):
11. Η εθνική Σημαία: α) Δεν ανακρεμάται επί εξωστών ή παραθύρων άνευ κοντού. β) Δεν φέρει επ` αυτής τα διακριτικά Οργανώσεων, Οργανισμών,Συλλόγων, Σχολών ή Ιδρυμάτων ή οιανδήποτε παράστασιν. γ) Δεν χρησιμοποιείται προς κάλυψιν αγάλματος ή προτομής. Εις τηνπερίπτωσιν ταύτην δύναται να χρησιμοποιηθή ύφασμα με τα Εθνικά χρώματα, δ) Δεν χρησιμοποιείται δι` οιονδήποτε διαφημιστικόν ή εμπορικόνσκοπόν. ε) Δεν απορρίπτεται εις τα άχρηστα, αλλά αντικαθιστάμενη λόγωπαλαιότητας, καταστρέφεται κατά προτίμησιν δια της πυράς.
Τα αφορώντα στην Εθνική Σημαία της Ελλάδας (χρώμα, μέγεθος, διαστάσεις, χρησιμοποίηση, περιορισμοί, κυρώσεις, κλπ.) καθορίζονται με τον Νόμο 851/1978 (ΦΕΚ 233 τ. Α’) Παραθέτουμε ολόκληρη τη σχετική νομοθεσία: